نویسنده: فاطمه انصاري
اتحاديه ها و انجمنهاي صنفي تجهيزات پزشکي در جريان ايران هلث بيست و يکم حضور فعالي داشتند. برگزاري نشستهاي تخصصي، گردهمايي ها و حضور در نشست امضاي تفاهمنامه هاي بين نهادي براي توسعه حمايت از صنعت تجهيزات پزشکي تنها بخشي از تلاشهاي فعالان صنفي براي پررونق شدن ايران هلث و شنيده شدن صداي فعالان اين صنعت بود. در همين راستا خبرنگار ما در مصاحبه اختصاصي با روسا يا دبيران اتحاديه ها درمورد راه حلهاي پيشنهادي براي برون رفت از بحران هايي که نظام سلامت و صنعت تجهيزات پزشکي با آن روبرو است گفتگو کرد که مهمترين موضوع مورد بحث، فشارهاي داخلي و مشکلات اقتصادي ايجاد شده در گستره بين المللي بود.
تحليل دبير اتحاديه صادرکنندگان تجهيزات پزشکي از حمايت دولت از بخش خصوصي
قصور دولت
در اجراي اصل 44 قانون اساسي
اتحاديه صادرکنندگان تجهيزات پزشکي همراه با 13 شرکت ديگر در ايران هلث بيست و يکم حاضر شد؛ شرکتهاي دانش بنيان و توليدکننده که هرکدام در عرصه صادرات هم دستي برآتش دارند. مطابق روال گذشته به سراغ مهندس محمدرضا کمپاني، دبير و نايب رئيس اتحاديه صادرکنندگان تجهيزات پزشکي ايران رفتيم تا از مشکلات کنوني صادرات و راه حلهاي پيشنهادي براي تأمين نياز بيمارستانها بگويد.
ايران هلث بيست و يکم چه تفاوتي با ايران هلث سالهاي گذشته دارد؟
استقبال شرکتهاي تجهيزات پزشکي بين المللي در ايران هلث بيست و يکم نسبت به سالهاي گذشته کمتر بود. اين موضوع نشاندهنده آن است که بعد بين المللي ايران هلث چندان قوي و قابل اتکا نيست و بيشتر به عنوان يک نمايشگاه داخلي بايد به آن نگاه کرد. پاويون شرکتهاي خارجي در سال گذشته نزديک به دو هزار متر مربع بود که در سال جاري به يک چهارم اين ميزان کاهش پيدا کرد. متراژ غرفه هاي شرکتهاي نمايندگي هم در سال گذشته حدود سه هزار متر مربع بود که در سال جاري به نصف اين ميزان تقليل پيداکرده است.
راهکار شما براي توسعه صادرات در صعنت تجهيزات پزشکي چيست؟
هرچقدر محصولات باکيفيت بيشتر باشد امکان صادرات هم بيشتر ميشود اما متأسفانه شرايط بين المللي که يک الزام مهم براي صادرات هست سختتر شده است. در چنين شرايطي يکي از راه هايي که ما به عنوان اتحاديه صادرکنندگان به آن رسيديم ايجاد پايگاه هاي صادراتي در خارج از کشور است. اين پايگاه ها ضامن صادرات ماست. به نظر ميرسد در شرايط کنوني اين تنها راه براي ادامه دادن صادرات است.
درست است که هويت ايراني اين محصولات مطرح نميشود و در خيلي از موارد برند دستگاهها هم تغيير ميکند اما درنظر داشته باشيد که تقريباً تمامي توليد اين محصولات در ايران انجام ميشود. هنر ما اين است که توانسته ايم توليد داخلي را زنده نگهداريم و محصولاتمان را به مراکز درماني عرضه کنيم و از واردات جلوگيري کنيم. نکته مهم اين است که سود ناشي از توليد محصولات به ايران برميگردد و اشتغال هم حفظ ميشود.
درشرايطي که برخي از شرکتها با حمايتهاي دولتي محصولات مشابه شرکتهاي توليدکننده خصوصي را روانه بازار ميکنند، شرکتهاي خصوصي چطور ميتوانند ادامه حيات دهند ؟
براساس اصل 44 دولت نبايد در حوزه اي که بخش خصوصي در حال فعاليت است واردشده و فعاليت مشابه انجام دهد. متأسفانه اين فرايند در کشور به درستي انجام نميشود و خلاف اصل 44 است که کسي هم آن را نظارت نميکند. فعاليت شرکتهاي اين چنيني درنهايت منجر به نابودي شرکت هاي فعال در بخش خصوصي ميشود. سياستگذاران و نهادهاي نظارتي بايد اين نکته را مدنظر داشته باشند و مانع از تداوم اين فرايندها شوند. خواست صريح ما اجراي کامل اصل 44 قانون اساسي است که متأسفانه تا به امروز در اين مورد قصور شده است.
شرکتهاي تجهيزات پزشکي از يک سو با مطالبات پرداخت نشده دو سال گذشته روبرو هستند و از سوي ديگر مسئولان اداره کل و وزارت بهداشت تامين تجهيزات موردنياز بيمارستانها را به شرکتها تکليف ميکنند. در اين شرايط راه حل منطقي چيست؟
راه حل منطقي براي رفع اين مشکل تزريق پول به سيستم درمان کشور است. شرکتها تا جايي که توان داشتند کالاهاي موردنياز بيمارستانها را تأمين کردند اگر در حال حاضر نميتوانند نياز بيمارستانها را تأمين کنند به دليل خالي بودن انبارها و ناتواني در تأمين مواد اوليه است. امروز دولت بايد با پرداخت بدهيها به شرکتها کمک کند تا چرخه تأمين کالاها همچنان ادامه پيدا کند و شاهد کمبود در بيمارستانها نباشيم.
توليدکننده در سال حمايت از توليد داخلي، بيش از حمايت، شعار شنيده است
توليدکنندگان نگران تحريم هاي داخلي اند تا خارجي
صنعت تجهيزات پزشکي در سالهاي اخير با مشکلات عديده اي مواجه شده است. شرکت ها اما عليرغم تمام مشکلات با مطالبات معوقه ساختند و در برابر نوسانات ارز، به سد بزرگ قيمت گذاري برخورد کردند. با اينحال کمابيش اکثريت آنها در نمايشگاه ايران هلث حضور پيدا کردند تا بتوانند از بسترهاي فراهم شده آن، براي خروج از اين بن بست استفاده کنند. دکتر عباس مه، رئيس هيئت مديره انجمن توليدکنندگان و صادرکنندگان تجهيزات پزشکي معتقد است که باوجود چنين چالش هايي در صنعت تجهيزات پزشکي نميتوان نمايشگاه را به خوبي برگزار کرد. او که 37 سال سابقه در زمينه توليد تجهيزات پزشکي دارد، در گفتوگو با خبرنگار ماهنامه مهندسي پزشکي، به بررسي چالشهاي کنوني صنعت توليد تجهيزات پزشکي کشور پرداخت:
اگر قرار باشد ايران هلث بيست و يکم را با دوره هاي گذشته مقايسه کنيد فکر ميکنيد ايران هلث امسال چه تفاوت شاخصي با سالهاي گذشته دارد؟
اگر بخواهيم بيستمين دوره از نمايشگاه ايران هلث را با دوره هاي پيشين خود، در نحوه اجرا مقايسه کنيم، به نظرم اين دوره در آرامش خاطر بيشتري برگزار شد. در برگزاري آن دوره ها مسائل و مشکلاتي رخ داد که متأسفانه هنوز پس لرزه هاي آن وجود دارد. همه مسئولين و کادر اجرايي تلاش کردند تا اين مشکلات را رفع کنند که خداي نکرده توليدکننده و واردکننده دچار ضرر مالي نشوند؛ بنابراين در اين دوره مسئولين اجرايي نمايشگاه به مسائلي که قبل از برگزاري بايد به آن توجه ميشد، نگاه کردند و توانستند آن را به خوبي اجرا کنند. براي آنها آرزوي موفقيت ميکنم و از زحمات آنها تشکر ميکنم.
در سالهاي اخير بسيار شنيده شده که صنعت تجهيزات پزشکي با چالش هاي متعددي همراه است. به نظر شما اين چالشها تا چه ميزان ميتوانند در برگزاري نمايشگاه ايران هلث تأثير بگذارند؟
بگذاريد از ديد يک توليدکننده به اين سؤال پاسخ بدهم. با توجه به اينکه در درجه اول کالايي صادر ميشود که از کيفيت خوبي برخوردار باشد؛ توليدکننده بايد روي اين مسئله تمرکز کند. تأمين کيفيت کالا يعني صرف هزينه مناسب؛ درحاليکه توليدکنندگان ما حدود 35 الي 40 درصد نيازهاي کشور را تأمين ميکنند و به همين خاطر با مشکلات عديده اي روبرو هستند. اين مشکلات را ميتوان به سه دسته تقسيم کرد: معوقات، قيمت گذاري و مشکلات بر سر راه توليد. متأسفانه حدود سه سال است توليدکنندگان مطالبات زيادي از مراکز درماني دارند. اقدامات زيادي براي دريافت اين مطالبات انجام گرفت. مراجعات متعدد به وزارت بهداشت، اداره کل تجهيزات پزشکي و ارسال نامه هاي متعدد به رياست جمهور و معاون اول رياست جمهوري متأسفانه هيچيک کارساز نبود و اين مطالبات نه تنها باقي ماند بلکه افزايش نيز پيدا کرد. حال تصور کنيد توليدکنندهاي را که سه سال است مطالباتش به تعويق افتاده، چگونه ميتواند بدون دغدغه، به کار توليد خود ادامه دهد؟ نه اين توليدکننده مجبور است از صبح تا شب به فکر وصول مطالبات باشد زيرا اگر پول را نگيرد؛ نميتواند مواد اوليه موردنيازش را وارد يا از مراجع داخلي تأمين کرده و توليد کند. حال باوجوداين مشکل چگونه ميتواند در نمايشگاه شرکت کند؟! بنابراين وقتي توليدکننده در نمايشگاهي مانند نمايشگاه ايران هلث شرکت ميکند، عمدتاً يا از رقيب داخلي ميترسد يا رقيب خارجي!
از سوي ديگر قيمتگذاري کالاهاي تجهيزات پزشکي فشار ديگري بر دوش توليدکننده ميآورد. چند وقتي هست که شاهد حساسيت هاي بالاي اداره کل تجهيزات پزشکي نسبت به قيمت گذاري هستيم که همين امر منجر به ورود کالاهاي بي کيفيت به مراکز درماني شده است. همچنين مسائل و مشکلات ديگري نيز در اين زمينه وجود دارد که بارها به مقام هاي مسئول گوشزد شده است اما متأسفانه توجهي به آن نميشود. به نظر بنده وزارت بهداشت و اداره کل تجهيزات پزشکي بيشتر بايد روي مسائل نظارت، حمايت و راهنمايي فعاليت کنند، درحاليکه در اخيرا، بحث از نظارت و حمايت خارج شده و کار به دخالت کشيده شده است. متأسفانه بايد در اينجا بگويم که انجمنها و تشکلها از تصميمات وزارت بهداشت بيخبر هستند. اين در حالي است که انجمنها و تشکلها تجربيات گرانقدري دارند که بلااستفاده ميماند.
قيمت گذاري کالا و تجهيزات پزشکي در سالهاي اخير عادلانه بوده است؟ چه چالشهايي در اين زمينه وجود دارد که مسئولين بايد به آن توجه داشته باشند؟
کالاهاي تجهيزات پزشکي جزء دو دسته بندي قرار ميگيرند. بر اساس قانون در هر دودسته کالا و تجهيزات پزشکي از قيمت گذاري معاف هستند و توليدکننده ميتواند قيمت کالايش را مشخص کند. بنابراين توليدکننده از طريق انجمن يا تشکل مربوطه، ميتواند تأييديه قيمت گذاري خود را بگيرد و تنها با ارسال يک نامه به سازمان حمايتي و نظارتي قيمت خود را اعلام ميکند و سازمان تنها در سايت خود آن را اعلام ميکند. اين به اين معناست که خود توليدکننده مسئوليت تعيين قيمت را دارد. بنابراين اگر اتفاقي رخ دهد و به سازمان حمايت شکايت شود، سازمان حمايت مدارک مستندات و ادله توليدکننده را ميخواهد، رسيدگي ميکند و اگر جرمي رخ داده باشد، او را به تعزيرات حکومتي معرفي ميکند. متأسفانه در حال حاضر اين روند اتفاق نميافتد. در سالهاي اخير وزارت بهداشت تحت عنوان کشف قيمت (نه قيمت گذاري) کالاي تجهيزات پزشکي را به نوعي قيمت گذاري ميکند. شايد اين روند در ابتدا بد نبود و يک کالا وجود داشت که دو سال پيش با 14 درصد افزايش قيمت همراه شد. از سال 96 تقريباً هيچ افزايش قيمتي وجود نداشته است و اگر کالايي افزايش قيمت داشت، تنها حدود 5 الي 6 درصد بوده است. اين در حالي است که در اين چند سال اخير، همه چيز در کشور گران شده است. توليدکننده با افزايش نرخ ارز مواجه است و نياز دارد تا مواد اوليه خود را گاهي وارد کند! از سوي ديگر مواد اوليه داخلي نيز افزايش قيمت داشته اند. توجه کنيد! در همين يک سال گذشته چه چيزي در اين کشور گران نشده است! در حال حاضر جعبه براي بسته بندي کالا پيدا نميشود؛ نميگويم وجود ندارد چون وجود دارد اما نگهداشته اند تا گرانتر بفروشند. همين مسئله باعث شده تا توليدکننده نيز مواد اوليه موردنياز خود را براي 6 ماه آينده، خريداري کند و در انبار ذخيره کند. توليدکننده يا وجود اين هزينه ها توان پرداخت دستمزد کارگر خود را ندارد و همين امر موجب افزايش بيکاري در کشور ميشود.
عملکرد نهادهاي نظارتي همچون اداره کل تجهيزات پزشکي چگونه بوده است؟ آيا در اين زمينه ميتوان به نهادهاي نظارتي ايراد گرفت؟
نظارت اداره کل خوب است؛ اما به نظرم اگر در تصميمگيري ها نظر انجمنها و تشکلها را نيز اعمال ميکردند، بسيار خوب ميشد. انجمن توليدکنندگان بيش از 20 سال است که سابقه تأسيس دارد، بيش از 200 عضو دارد؛ و افراد باتجربه اي با بيش از 37 سال سابقه در زمينه توليد کالا در اين انجمن عضو هستند و به نوعي در کار خود بسيار موفق محسوب ميشوند. خوب چرا از اين تجربه استفاده نميکنند؟ اشکال ندارد تصميم بگيرند اما قبل از اينکه تصميم خود را به مرحله اجرا بگذارند، نظر انجمنها را بپرسند. اينجا است که انجمن توليدکنندگان نارضايتي خود را نسبت به تصميمات اداره کل اعلام ميکند. اداره کل بهتر است که نظارت کند و حمايت کند و هدايت کند و توليدکننده را بايد کمي آزاد بگذارد. مگر در 8 سال جنگ تحميلي، کشور در تحريم نبود؟ توليدکننده چه کرد؟ آيا در آن دوران کمبودي در مراکز درماني احساس شد؟ بنابراين توليدکننده خيلي خوب بلد است که اين تحريم را چگونه مديريت کند و از تحريم بيرون بيايد. به اعتقاد من الان توليدکنندگان تجهيزات پزشکي در ايران بيش از آنکه نگران تحريم خارجي باشند، نگران تحريم داخلي هستند.
در سالهاي اخير، شاهد تأکيد بر اقتصاد مقاومتي و حمايت از توليد بوديم. احساس ميکنيد که از شما حمايت ميشود؟
رهبر انقلاب امسال را سال حمايت از کالاي ايراني نام گذاري کردند، سال گذشته هم حمايت از اشتغال و توليد بود. اگر به اين دو عنوان نگاه کنيد ميبينيد که فرق زيادي باهم ندارند. اين مسئله نشان ميدهد که رهبر انقلاب نگران توليد و کارگر هستند اما اگر نگاه کنيد ميبينيد که مقام هاي مسئول در همين يک سال اخير چه کارهايي براي حمايت از توليد کردند! براي مسئولين کار سختي نيست که تنها سه الي چهار مورد را براي توليدکننده حل کنند. به عنوان مثال وزارت دارايي 25 درصد در سود توليدکننده سهيم است. حالا چه ايرادي دارد که اين 25 درصد، 20 درصد شود يا حتي روي برخي کالاها 5 درصد شود؟ يا سود وام بانکي براي توليدکننده کمتر از 18 درصد شود؟ متأسفانه در حال حاضر برخي از بانکها سود بالاي 20 درصد از توليدکنندگان ميگيرند. اين در حالي است که اگر کسي بخواهد عروسک وارد کند، نيز با همين ميزان سود، از بانک وام ميگيرد. چگونه ميتوان به اين وضعيت گفت حمايت! اين حمايت نيست. ما متأسفانه از سال حمايت از توليد به بعد، بيش از هر چيز شعار شنيديم، حمايت عملي از ما نشده است.
چرا وزارت بهداشت در بحث خريد نقدي، شرکتهاي تجهيزات پزشکي را کنار ميزند؟
خريد نقدي؛ مهمترين فاکتور حمايت از توليدکننده است
خروج آمريکا از برجام و شروع دوباره تحريم ها، نگرانيهاي زيادي را به دنبال دارد. در حال حاضر بسياري از بنگاه هاي اقتصادي به دنبال راهکاري براي برونرفت از اين شرايط اقتصادي کشور هستند. ابوالفتح صانعي، رئيس اتحاديه بازرگانان تجهيزات پزشکي ايران معتقد است که در حال حاضر در جنگ اقتصادي به سر ميبريم. شروع مجدد تحريمها نيز دوباره شرايط را براي شرکتهاي تجهيزات پزشکي به خصوص در تعاملات بانکي سختتر ميکند. او بر حمايت دولت به خصوص در اين شرايط تأکيد دارد و معتقد است که بهترين حمايت از شرکتهاي تجهيزات پزشکي، خريد نقدي است.
بيست ويکمين دوره نمايشگاه ايران هلث برگزار شد. نظر شما درباره برگزاري اين دوره چيست؟ به نظر شما آيا اين دوره به خوبي برگزار شد؟ استقبال از اين نمايشگاه را چگونه ارزيابي ميکنيد؟
به هرحال انتظار ميرفت حداقل در زمينه استقبال شرکتها به خصوص شرکتهاي خارجي، تفاوت وجود داشته باشد. زيرا در حال حاضر در شرايط غيرعادي هستيم. به عبارت ديگر ميتوانم اينگونه شرايط را توصيف کنم؛ در حال حاضر درگير جنگ اقتصادي هستيم و در حقيقت انتظار چنين استقبالي را نداشتيم. با توجه به مشکلات و شرايط موجود، ارتباط با شرکتهاي خارجي به لحاظ اجرايي و سيستم بانکي خيلي ضعيف شده است و نحوه تعامل را محدود ميکند با اين حال استقبال خارج از انتظار بود. براساس شرايط موجود برگزاري نمايشگاه را خيلي مناسب ديدم. اين نمايشگاه بدون هيچگونه حاشيهاي بين برگزارکننده و شرکت کننده برگزار شد و در مجموع خوب بود. اميدوارم در دور بعد شرايط ما به لحاظ رونق اقتصادي به گونه اي باشد که هم صنعتداران کشور با استقبال بيشتري در اين نمايشگاه حضور پيدا کنند و هم شرکت هاي واردکننده! زيرا حضور آنها منجر به ارائه محصولات جديد در نمايشگاه است و ميتواند در حوزه درمان نقش مؤثر داشته باشد. همه ما ميدانيم که از لحاظ اقتصادي در شرايط خوبي نيستيم. اميدوارم براي دور بعد شرايط اقتصادي بهبود پيدا کند تا از برگزاري اين نمايشگاه، خروجي مناسبي نيز براي مردم کشورمان به خصوص در حوزه استفاده فناوريها و روشهاي درماني جديد داشته باشيم.
ايران هلث بيست و يکم چقدر تحت تاثير چالشهاي صنعت تجهيزات پزشکي قرار گرفته است؟
ازنظر بنده، در حال حاضر صنعت تجهيزات پزشکي با دو چالش بزرگ روبرو است. مهمترين چالش در صنعت تجهيزات پزشکي موضوع شکل معاملات، برگشت پول و نقدينگي است و در مرتبه پايينتر موضوع قيمتگذاري مطرح است. به هرحال چون اکنون از لحاظ ارزي شرايط با ثباتي وجود ندارد، توليدکننده از اعلام قيمت خود چهار الي پنج ماه عقب است. حتي اگر در نظر بگيريم که وزارت بهداشت نيز در قيمتگذاري عملکرد بهتري نشان دهد، باز هم صنعت دريافتيهايش از مراکز درماني با تأخير فراوان همراه است. درنتيجه در اين مدت تغييرات ارزي ميتواند اتفاقات زيادي را رقم بزند. نوسانات ارز نه تنها روي مواد اوليه تأثير ميگذارد بلکه روي هزينه هاي ديگر نيز خودبه خود تأثير گذاشته است و همين امر موجب ميشود که توليدکننده با بحراني روبرو شود که کالاي توليدي خود را که به عنوان مثال با قيمت 100 تومان تمام شده، بايد 130 تومان بفروشند و پولي را دريافت کند و دوباره کالايي توليد کند که بدون سود به بازار عرضه شود. محدود شدن سود يک سمت موضوع است و آن طرف ديگر تضعيف بنگاههاي اقتصادي است که اين مسئله، آنها را از رونق انداخته است. نحوه قيمتگذاري چه ازنظر تأمين هزينه ها و چه از لحاظ انگيزه توليدکننده، اثرات خوبي ندارد. با اين حال باز هم توليدکننده با تمام اين گرفتاريها به نمايشگاه مي آيد زيرا اين نمايشگاه مهم است و تنها سالي يک نوبت برگزار ميشود. چه از نظر جامعه در حوزه سلامت و چه از لحاظ انعکاس خارجي و بين المللي همين که توليدکننده به نمايشگاه ميآيد و خود را معرفي ميکند؛ جاي تشکر دارد.
در سالهاي اخير شاهد تأکيد بر اقتصاد مقاومتي و حمايت از توليد بوديم. به طوريکه چند سال است که نام گذاري سالها به همين موضوع است. با توجه به اين مسئله، به نظر شما چگونه ميتوان از توليدکننده در شرايط موجود حمايت کرد؟
راه هاي مهمي در زمينه حمايت از توليدکننده وجود دارد که يکي از آنها خريد نقدي است. اگر دولت بتواند به صورت نقدي از شرکتهاي تجهيزات پزشکي خريد کند، ميتوان گفت که حمايت از شرکتهاي دولتي را در نظر گرفته است. به عبارت ديگر دولت بايد بررسي کند که در اين حوزه چه ميزان گردش مالي وجود دارد و چه کالاهايي براي درمان نياز است. اگر بتواند بر اساس اين گردش مالي اعتباري را تخصيص دهد و علاوه بر آن اعتبار نقدي را پيشبيني کند تا معاملات را به صورت نقدي انجام دهد؛ به اعتقاد من شايد مهمترين عامل حمايت توليدکننده را موردتوجه قرار داده است. اما اگر اين فاکتور در نظر گرفته نشود و بخواهند که بدون برنامه ريزي کمک کنند، اين حمايتها بدون اين فاکتور مهم ازنظر بنده چندان اثرگذار يا تعيين کننده نيستند زيرا عنصر نقدينگي شايد از هر فاکتور ديگري در اين موضوع تعيين کننده تر است.
رفتار هيئت امناي ارزي چه تأثيري در صنعت تجهيزات پزشکي داشته است؟ عملکرد آن را چگونه ارزيابي ميکنيد؟
به هرحال هيئت امنا وظيفه اش کمک به حوزه درمان و وزارت بهداشت است. طبيعي است که اگر وزارت بهداشت نگراني دارد، بايد از هيئتامناي ارزي استفاده کند. فکر نميکنم هيچکس بخواهد در اين زمينه مدعي باشد. منتها مسئلهاي در ارتباط با هيئت امناي ارزي وجود دارد که همه شرکتهاي توليدکننده و واردکننده با آن مشکل دارند. در سالهاي اخير همه شرکتهاي تجهيزات پزشکي اعم از توليدکننده يا واردکننده از وزارت بهداشت طلبکار هستند و انتظار دارند که وزارت بهداشت ابتدا مطالبات آنها را پرداخت کند و سپس نيازهاي خود را توسط هيئتامناي ارزي تأمين کند. منصفانه نيست که بنگاههاي اقتصادي که در طي دو سال گذشته با وزارت بهداشت همکاري داشتند و کالاهايشان را به وزارت بهداشت و به بيمارستانها داده اند، پولشان را دريافت نکنند؛ درعوض وزارت بهداشت صرفاً خريد نقدي خود را از طريق هيئتامناي ارزي انجام دهد. چطور آن زمان که موضوع خريد نسيهاي است، شرکتها و بنگاهها خوب هستند، اما در بحث نقدي داستان عوض ميشود!؟ با کليات اين قضيه کسي مخالف ندارد و به نظر من اين حق وزارت بهداشت است، اما به شرطي که ابتدا بدهي شرکتها را بدهد، بعد خريد خود را انجام دهد.
چالشهاي نهادهاي نظارتي را چگونه ارزيابي ميکنيد؟
به نظر من، اگر يک روند به صورت طبيعي و درست باشد، با حداقل نظارت کار ميتواند پيش برود و دليلي ندارد در معامله اي که هر دو طرف راضي هستند، چه عرضه کننده و چه مصرف کننده مانند وزارت بهداشت، نظارت شديد باشد. اگر روند منصفانه باشد، نظارت همانند گذشته با حداقل ميزان کفايت ميکند اما مسئله اينجاست که اکنون اين نظارت يک مقدار شکل غيرعادي در حوزه اقتصاد به خود ميگيرد؛ بدون آنکه ما توجه داشته باشيم که چرا شرايط اينگونه شده است. شرکتها درهرحال نسبت به قيمت تمام شده، قيمت فروش، شرايط پرداخت، همه حرف براي گفتن دارند و همه مدعي هستند، همه مطالبه دارند. اينجا متأسفانه کسي گوش به حرف بنگاه اقتصادي نميدهد. ممکن است برخي ببينند که با اين وضعيت نميتوانند کالا را با گرفتاري و بدبختي تأمين، وارد يا توليد و بعد آن را عرضه کنند و درنهايت سودي نداشته باشند. واقعاً اکنون برخي از شرکتها ممکن است بر روي کاغذ سود کنند، اما در عمل اين اتفاق نميافتد.
با توجه به اينکه مدتي است آمريکا از برجام خارج شده و شرايط تحريم ها دوباره وضعيت ارزي کشور را نابه سامان کرده است، بسياري از توليدکنندگان نگران تأمين ارز موردنياز خود هستند. در اين خصوص دولت چگونه ميتواند از شرکتها حمايت کند؟
تجهيزات پزشکي به دليل اينکه جز کالاي گروه ب است، دولت براي تأمين ارز موردنيازشان با نرخ بانکي، يک رقم را پيشبيني و تأمين ميکند. اين رقم فکرمي کنم براي گروه به چيزي حدود 15 ميليارد تومان است. با توجه به فضاي کنوني و نوسانات ارزي نياز بود تا اين رقم تعيين شود و بودجه آن کنار گذاشته شود. اميدوار هستيم که اين عدد متناسب با نياز باشد. ما محدوده عدد را چيزي حدود دو ميليارد تا دو ميليارد و 200 را مناسب نياز تجهيزات پزشکي ميدانيم.
دیدگاه ها