در جلسه انجمن صنفی متخصصين تجهيزات پزشکی که روز يکشنبه 24 مرداد ماه 1400 برگزار شد به موضوع انتظارات جامعه تجهيزات پزشکی از دولت آينده پرداخته شد. اين جلسه که به ميزبانی مسئولين انجمن صنفی و با حضور متخصصين اين حوزه برگزار شد نکاتی را در برداشت که در ادامه به صورت مختصر به آن‌ها اشاره می‌شود.
مهندس نازنين فلاحتی از فارغ التحصيلان رشته مهندسی پزشکی در مورد انتظارات اين صنف چنين اظهار نظر کرد: موضوع جدا نبودن اداره تجهيزات از وزارت بهداشت و اين واقعيت که اين اداره زير مجموعه اين وزارت خانه است بسيار واضح و شفاف است ولی از آنجا که تحت پوشش سازمان غذا و دارو است من فکر مي‌کنم نود درصد مسائل و مشکلات ما هم از همان جا سرچشمه می‌گيرد. حالا اينکه چطور بايد اداره تجهيزات و وزارت بهداشت را از هم جدا کرد و چطور بايد ساختاری جديد برای آن تعريف کرد نياز به دانش ساختارشناسی دولتی دارد که به نظر بنده بايد توسط مسئولين انجمن که بيشتر از سايرين با اين موضوع آشنا هستند، انجام شود. تا زمانی که اين دو از هم جدا نشوند کماکان قوانين به صورت دست و پا شکسته خواهند بود و در برخی موضوعات با يکسری مسائل روبه رو می‌شويم که به گفته مسئولين مربوط به هيچکدام از سازمان‌های غذا و دارو يا تجهيزات پزشکی نيستند. بنابراين از دولت آينده انتظار می‌رود چاره‌ای برای حل اين مشکلات بيابد.
مهندس محسن قانعی جانشين نماينده انجمن متخصصين تجهيزات پزشکي در يزد نيز در ارتباط با موضوع جلسه گفت: اگر بخواهيم انتظارات خود را از دولت آينده بگوييم در ابتدا بايد به ساختار موجود توجه کنيم و در عين حال به مباحث و انتظاراتی که داريم آرمانگرايانه نگاه نکنيم. بايد زيرساخت‌هايی را در نظر داشته باشيم که پياده سازی آن‌ها براي دولت قابل اجرا باشد. در واقع تجهيزات پزشکی در حال حاضر تکه تکه است و ساختار منسجمی ندارد. مسئوليت‌ها و بار کاري در بخش تجهيزات پزشکی که به نوعی نسبت به بخش دارو دو برابر است، در زير مجموعه سازمان غذا و دارو است که البته خود اين سازمان نيز تنها گوشه‌ای از معاونت فنی است.
اداره کل تجهيزات پزشکی خود شامل چارت سازمانی است که اگر از آن گذر کنيم گوشه‌ای از آن زير نظر دانشگاه‌های علوم پزشکی اداره می‌شود و در نهايت بخشی از اين سازمان به سازمان غذا و دارو و بخشی ديگر به معاونت درمان تعلق دارد.
اداره کل تجهيزات پزشکی که تحت نظر سازمان غذا و دارو است مجدد به دانشگاه علوم پزشکی باز مي‌گردد و اين تکه تکه شدن امور تجهيزات پزشکی منطقی و قابل درک نيست. ما و دولت بايد با خودمان رو راست باشيم تا بتوانيم مشکلات تجهيزات پزشکی را حل کنيم کما اينکه همانطور که شاهد بوديم در مقطعي حجم زيادي از داروسازان را استخدام کردند و در نتيجه بازار کار برای آن‌ها کم شد، کاری که مي‌توانستند بکنند اين بود که مجوزهاي داروخانه‌ها را زياد کنند. با زياد شدن مجوز داروخانه‌ها، سود داروخانه‌ها کم می‌شود و در نهايت وارد بحث تجهيزات پزشکی شدند تا از سود آن برای داروسازها و داروخانه‌ها استفاده کنند.
آقاي مهندس شيرکوند مديرعامل شرکت پارسيان طب پژوهش هم چنين گفت: من شخصاً برای اوضاع کشورم بسيار متاسفم چرا که جايگاه مهندسان پزشکي را بی‌اهميت می‌دانند تا آنجا که رانندگان تاکسی، با تمام احترامی که براي اين عزيزان قائل هستم، نسبت به مهندسان پزشکی در اولويت بالاتری برای دريافت واکسن قرار داشتند و اکثر اين عزيزان واکسينه شدند. من از سال 1376 وارد صنعت تجهيزات پزشکی و به نوعی استخدام شرکت‌های فراوده‌های پزشکی شدم و تا کنون حدود 24سال است که به طور تخصصی در اين حيطه فعاليت دارم. از اين 24 سال در حدود 18 سال را در بحث توليد و در شرکت‌ها بود‌ه‌ا‌م. در ابتدا بايد بگويم که شرمنده تمامی پرسنل شرکت خود هستم. متاسفانه تنها يک نفر از پرسنل ما و آن هم فقط دوز اول واکسن را دريافت کرده است. امروز تست دو نفر ديگر از پرسنل شرکت بنده نيز مثبت شد و حتی خود من هم مشکوک به کرونا هستم.
واقعاً متاسفم برای اين نگاهی که در بدنه وزارت بهداشت و همچنين وزير مربوطه وجود دارد که باعث شد تا تعارض منافعی ميان داروسازان و تجهيزات پزشکی به وجود بيايد. اگر قرار باشد مديريت امور تجهيزات پزشکی به همين روال ادامه پيدا کند من فکر می‌کنم که خيل عظيمی از دوستانی که در اين حوزه فعال هستند ناچار به مهاجرت به خارج از کشور می‌شوند و اين شکافی بزرگ در صنعت تجهيزات پزشکی کشور ايجاد می‌کند. اين يک زنگ خطر بسيار بزرگی برای کشور است.
در نهايت در ارتباط با انتظارات جامعه تجهيزات پزشکي از دولت آينده بايد بگويم اميدوارم حداقل دولت جديد نگاهی متفاوت به اين خيل فارغ التحصيلان دوره‌های تجهيزات پزشکی داشته باشد. اين عزيزان عموماً کسانی هستند که در رتبه‌های علمی بالايی قرار دارند که همين مورد، سبب جذب شدن در رشته و بازار کار آن شده است. خروج تک تک اين افراد از کشور برای ما زنگ خطر است. اميدوارم حداقل دولت و دولتمردان جديد اين موضوع را مد نظر قرار بدهند.
مهندس مسعود عباسی، مشاور حوزه تجهيزات پزشکی نيز دو موضوع را در اين جلسه مطرح کرد.
نخست موضوع توليد که مشکل اساسي دارد و بحث اين است که دولت طرحی را تحت عنوان حمايت از توليدکننده مطرح کرده است در صورتی که ما در عمل هيچ حمايتی از توليد نمی‌بينيم و به نوعی عرصه را بر توليدکننده تنگ می‌کنند و توليدکنندگان را تحت فشار قرار مي‌دهند تا به ناچار به سمت واردات برود. اين سياست که توليد بايد بيشتر شود درست است اما زيرساخت‌های آن هم بايد درست شود. ما متاسفانه زيرساختی براي حمايت از توليد نداريم و از طرفی هم جلوی واردات کالايی که نمی‌توانيم خود آن را توليد کنيم می‌گيريم و در نهايت با کمبود کالا مواجه می‌شويم. در نتيجه يکی از انتظارات جامعه تجهيزات پزشکی از دولت آينده نگاه تخصصی‌تر به بحث واردات و توليد است.
موضوع دوم، داروساز بودن رئيس بعدی سازمان غذا و دارو است که از نظر بنده اين شخص بايد مدير باشد و در رشته‌های مديريتی تحصيل کرده باشد. از اين جهت که جانبدارانه برخورد نکند چنان که در دولت قبلی شاهد بوديم و اکثر نامه‌ها و ابلاغيه‌هايی که نگاشته می‌شد، داروسازان را جای مهندسان پزشکی می‌آورد!
البته خدمت داروسازان بی احترامی نمی‌کنم اما بحث بنده اين است که کدام داروسازی دانش فنی يک مهندس پزشکی را دارد يا در دوران دانشگاه واحدهاي مربوطه را می‌گذراند؟ فکر می‌کنم انجمن صنفی متخصصين تجهيزات پزشکی به نمايندگی از کل اين جامعه بايد پيگيری‌های لازم را انجام دهد و به علاوه پيگيری‌ها حتماً بايد مستمر باشند تا نتيجه مطلوب حاصل شود.
مهندس حميد بهشتی از فارغ التحصيلان رشته مهندسی پزشکی نيز انتظارات خود را چنين بيان کرد: ما در صنف خود چندين انجمن داريم که هرکدام فعاليت‌هايی انجام می‌دهند و تصميماتی می‌گيرند. به نظر من يکی از کارهايي که می‌توان انجام داد اين است که همه انجمن‌ها به هم متصل شوند و به جای اينکه اداره کل قوانين مختلفی وضع کند و ميان آن‌ها سنگ اندازی شود، می‌توان آن‌ها را به هم نزديک کرد تا قوانينی که وضع می‌شوند به نفع وارد کننده، توليد کننده، فارغ التحصيلان اين رشته و تمامی صاحبان شرکت‌ها باشد. سوالی ديگر که ذهن من را مشغول کرده اين است که وزارت بهداشت و اداره کل تجهيزات پزشکی چرا به سمت جذب سرمايه‌گذاران خارجی نمي‌روند و همه تلاش بر اين است که واردات و توليدات را کنترل کنيم. از ديگر انتظارات اين است که امکاناتی را برای انتقال اطلاعات تکنولوژی در نظر بگيرند؛ نه فقط بر روی کاغذ و در حد حرف. ای کاش اين اتفاق بيافتد و اين شرايط را تثبيت کنند.
نکته‌ای ديگری که در ارتباط با اداره کل لازم می‌دانم به آن اشاره کنم اين است که وقتي کارشناسان وارد حيطه فعاليت می‌شوند مدتی زمان مي‌برد تا آموزش ببينند پس بهتر است يا آموزش درست و اصولي ببينند يا افرادی باشند که در اين امور حرفه‌ای هستند و با پيش زمينه وارد شوند تا تعامل بهتری صورت گيرد.
دیدگاه ها