اين روزها همه جا از «کرونا» ميگويند؛ نامي مرموز و گاه دلهره آور که تکتک انسان ها و خانواده ها را در هر حرکتي به ترديد مياندازد. آيا سرکار برويم يا نه؟ مترو سوار شويم يا نه؟ اما اگر قرار باشد کسي کار خود را موقتا ترک کند، چگونه زندگي اش را بگذراند؟ اگر از خانه بيرون نيايد، چه کسي از او حمايت ميکند؟ در اين ميان بازاري براي توصيه هاي غير کارشناسانه فراهم ميآيد. توصيه هايي که بيشتر فروش اجناس عطاري ها را تضمين ميکند تا سلامت شهروندان را.
واقعيت اين است که در مقابله با بيماري اپيدميک و به سرعت منتشر شونده و گاه بي علامتي مثل کرونا، روش هاي ساده بهداشتي و فراگير و عملي کارساز هستند. در اين موارد نياز به تجهيزات پيشرفته و هايتک و گران قيمت نيست، بلکه کالاهايي بسيار ساده و ارزان مثل ماسک و مواد ضدعفوني کننده و صابون و دستمال کاغذي نياز است، به همين سادگي. اما پيش از اينها و بيش از اين ها اطلاع رساني، آموزش و دسترسي آسان به اين کالاهاي بهداشتي ساده، ضروري است و اعمال مديريتي دقيق، سنجيده، مسئولانه و اعتمادآفرين که مردم را به تمکين و رعايت توصيه هاي بهداشتي تشويق کند و مشارکت آن ها را در اين زمينه تضمين کند.
همزماني شيوع نسبي کرونا يا بروز اين بيماري در چند شهر ايران با برگزاري انتخابات مجلس، بهانه اي است تا اطلاع رساني و برنامه هاي انگيزشي مربوط به اين دو رويداد را مقايسه کنيم. راستي صدا و سيما و همه رسانه ها و برنامه هاي حکومتي چقدر براي مشارکت مردم در اين و آن امر خطير ملي همت گماشتند؟
اداره کل تجهيزات و ملزومات پزشکي سازمان غذا و دارو در اطلاعي هاي اعلام کرده بود «انواع ماسک هاي طبي توسط 15 توليد کننده در سطح کشور تامين شده است.» و «ميزان توليد و کيفيت انواع ماسک هاي طبي توليد داخلي که واجد پروانه ساخت هستند، پاسخگوي نياز داخل کشور است.»
پس چرا در داروخانه ها ماسک پيدا نميشود؟ چرا مواد ضدعفوني کننده ناياب و گران شده اند؟ شايد گفته شود بخشي از مردم حرص ميزنند و بيشتر خريد ميکنند، بخشي از دلالان اين کالاها را احتکار کرده اند، فلان کارخانه توزيع خود را محدود کرده که قيمت را بالا ببرد، يا هر توجيه ديگري ارائه شود. همه اينها برميگردد به اطلاع رساني، آموزش و دسترسي آسان که وظيفه حاکميت و نظام سلامت است. آيا رويه هاي اعمال شده، به راستي سنجيده، مسئولانه و اعتمادآفرين بوده اند؟
وقتي اطلاع رساني با شبهه پنهان کاري همراه شود و آموزش ها فراگير و مستند و همه فهم نباشد و کالاهاي ساده بهداشتي دور از دسترس يا گران باشند، اعتماد هم رخت بر مي بندد.
کاش مسئولان ميدانستند که بسياري از مردم نميتوانند سرکار نروند، نميتوانند با غير از مترو از جنوبي ترين نقطه تهران براي کارگري به مرکز و شمال شهر بيايند؛ وقتي کالاها گران شوند، حتي صابون و دستمال کاغذي از سبد خريد آن ها حذف ميشود- البته اگر قبلا در سبد بوده اند!
براي مقابله با کرونا، نه به تجهيزات گرانقيمت، نه به تامين ارز نيمايي، نه به دور زدن تحريم ها نياز داريم، تنها به تدبير، احساس مسئوليت، لياقت، اعتماد و صداقت نياز است تا با همراهي و همدلي مردم از اين بلا در امان بمانيم.
حالا کرونا نظام سلامت را محک ميکند.
مدير مسئول
صائب ماکويي
دیدگاه ها