همراه و هم کلام با مهندس رامین حسنی، فعال حوزه آموزش‌های تخصصی مهندسی پزشکی؛ بدون سابقه کار، استخدام شو!

تیتری که خواندید شاید بیشتر شما را یاد تیترهای زرد‌ی که این روزها در صفحات مجازی پر شده بیاندازد. اما حتما بد نخواهد بود که بدانید رویکردهای سنتی جذب نیرو در بسیاری از شرکت‌ها و سازمان‌ها تغییر کرده یا در حال تغییر است. در روز مصاحبه کاری آنچه شما را از مصاحبه شونده قبلی و بعدی متمایز می‌کند شاید دیگر نه سابقه کار، که توانایی و مهارت‌های علمی و عملی شما باشد.
البته که نداشتن سابقه کار پس از اتمام تحصیل همواره یکی از مهمترین دغدغه‌های فارغ التحصیلان رشته مهندسی پزشکی بوده است. نکته قابل توجه در بحث سابقه کار این واقعیت است که هنوز هم شاید بسیاری از کارفرمایان مایل به جذب نیروهایی باشند که چند سالی سابقه کار دارند، رویکردی که به گفته مهمان گفت‌و‌گوی پیشِ رو تا حدود زیادی دستخوش تغییر شده است. به هر روی بسیاری از دانش آموختگان پس از فراغت از تحصیل، تازه در ابتدای راه ورود به بازار کار هستند و احتمالا هیچ سابقه کاری هم ندارند اما اگر قرار بود صرف اینکه فرد سابقه کار ندارد شروع به فعالیت نکند، پس امروز این همه نیروی متبحر وکاربلد هم وجود نداشت چون هیچ متخصص و کارشناسی از ابتدا با سابقه کار متولد نمی‌شود! همه روزی از جایی شروع کرده‌اند، آموزش دیده‌اند، آموخته‌اند، کسب تجربه کرده‌اند و در نهایت نیز در بهترین حالت انتظار می‌رود که این تجربه و دانش را در اختیار دیگران قرار ‌دهند.

در ادامه بحث به سراغ مهندس رامین حسنی از فارغ التحصیلان رشته مهندسی پزشکی و فعال حوزه‌ آموزش‌های مهندسی پزشکی رفتیم؛ البته همراهان ثابت ماهنامه در شماره‌های پیشین با مهندس حسنی آشنا شده‌‌اند. در این گفت‌وگوی کوتاه، وی پیشنهاد‌های ارزشمندی برای مشتاقان ورود به عرصه کار و تلاش دارد؛ آموزه‌هایی که در این گفت‌وگو ارائه شده‌ شاید موجب شود نگاهی تازه‌تر به موضوع کاریابی و استخدام داشته باشید.

لطفاً خود را به ‌طور مختصر برای مخاطبان ماهنامه معرفی کنید؟
با عرض سلام و خسته نباشید خدمت همه همراهان گرامی، من رامین حسنی ملایری هستم، فارغ‌التحصیل کارشناسی مهندسی گرایش بیوالکتریک دانشگاه صنعتی امیرکبیر و بنیان گذار گروه آموزشی مهندس حسنی، مدیر عامل شرکت زیست تجهیز گستر فرابین و فعال در حوزه آموزش‌های تخصصی مهندسی پزشکی.

دانشجو یا فارغ ‌التحصیلی که سابقه کار ندارد در بدو امر چه اقداماتی باید انجام دهد تا نداشتن سابقه کار را به نحوی پوشش دهد.
در ابتدا باید اینگونه عنوان کنم که امروزه نهادهای استخدامی مانند شرکت‌ها و بیمارستان‌ها و … برخلاف ادوار گذشته در استخدام افراد صرفاً به سنوات و سابقه شغلی افراد توجه نمی‌کنند به نحوی که هم‌ اکنون سابقه شغلی در استخدام افراد سهم ۲۰ درصدی دارد؛ به ‌عبارت ‌دیگر المان‌های دیگری نیز در امر استخدام مؤثر هستند که در ادامه به بیان آن‌ها خواهم پرداخت.
دانشجویان گرامی با تقویت ۵ اصل مهم می‌توانند شانس استخدام خود را در شرکت‌های خصوصی و … افزایش دهند. این پنج اصل شامل توجه به مفاهیم دروس دانشگاهی، تقویت زبان انگلیسی، تقویت دانش الکترونیک پایه، تقویت مهارت‌های نرم‌افزاری و در نهایت تقویت مهارت‌های سخت افزاری و مهارت‌های مرتبط با رفتار سازمانی هستند.

لطفاً در رابطه با اصل اول بیشتر توضیح دهید؟
در رابطه با اصل توجه به دروس دانشگاهی باید بگویم که متأسفانه ذهنیت دانشجویان کنونی به سمت تکنسین شدن سوق پیدا کرده ‌است درحالی‌که تکنسین بودن با مهندس بودن متفاوت است.
تکنسین‌ها دانش خود را از طریق شرکت در دوره‌های فنی ‌و حرفه‌ای به دست می‌آورند در حالی که دانش مهندسان حاصل تحصیلات دانشگاهی است. به‌ بیان‌ دیگر دانش مهندسان از ریشه علمی قوی‌تری برخوردار است، پس دانشجویان در اولین گام باید در جهت تقویت بنیه علمی خود تلاش کنند که این امر در دوران دانشجویی به وسیله توجه و تثبیت مفاهیم درسی امکان‌پذیر است.
لازم به ذکر است در اکثر مواقع کارفرمایان در مصاحبه‌های رو در رو سوالاتی مرتبط با دروس دانشگاهی از فرد متقاضی می‌پرسند.

دانشجویان باید به کدام دسته از دروس دانشگاهی خود توجه بیشتری نشان دهند؟
دروس تخصصی متناسب با گرایش و دروس مرتبط با مهندسی پزشکی در ترم‌های اولیه تحصیل مانند مقدمه‌ای بر مهندسی پزشکی، اصول سیستم‌های تصویرنگاری پزشکی، حفاظت و ایمنی تجهیزات پزشکی و … یعنی در مجموع ۵۰ الی ۶۰ واحد از ۱۴۰ واحد دروس مقطع کارشناسی.

به موضوع مهم تقویت زبان انگلیسی اشاره کردید. آیا دانشجویان حتماً باید مدرک تافل یا آیلتس داشته باشند؟
خیر. داشتن مدرک زبان الزامی نیست اما از آنجا که بسیاری از تجهیزات پزشکی در کشور از خارج وارد می‌شوند، داشتن مهارت زبان برای خواندن و درک User Manual و Service Manual، نگارش و نوشتن (در سطح ارسال ایمیل با موضوعات گوناگون به شرکت‌های خارجی تولیدکننده تجهیزات)، مکالمه و گوش دادن (جهت بالا بردن توانایی در برقراری ارتباط با نمایندگان خارجی) الزامی است.

آیا پیشنهاد می‌کنید که دانشجویان برای تقویت دانش الکترونیک خود در دوره‌های تعمیرات تجهیزات پزشکی شرکت کنند؟
تجربه بنده در محیط‌های کاری می‌گوید که شرکت در دوره‌های الکترونیک برای ورود به بازار کار به دانشجویان کمک بیشتری خواهد کرد تا دوره‌های تعمیرات.
اجازه بدهید علت این امر را با ذکر یک مثال توضیح دهم. فرض کنید یک دانشجو با شرکت در دوره Y یک نهاد آموزشی، نحوه تعمیرات دستگاه X از برند O را آموزش ببیند و سپس در شرکت نمایندگی دستگاه X از برند Z استخدام شود؛ مسلم است که به ‌سبب متفاوت بودن طراحی صنعتی دستگاه X از دو برند O و Z دانشجو قادر به تعمیرات و عیب‌یابی دستگاه X نخواهد بود.
حال اگر همان دانشجو در دوره‌های مرتبط با حوزه الکترونیک شرکت کند، فارغ از نوع و برند دستگاه، به صورت مؤثرتری قادر به عیب‌یابی تجهیزات خواهد بود؛ پس توصیه بنده به دانشجویان این است که اگر مایل به انجام کارهای فنی و تعمیراتی هستند، حتماً دانش الکترونیک خود را تقویت کنند.

برای تقویت مهارت‌های نرم‌افزاری، چه نرم ‌افزارهایی را به دانشجویان پیشنهاد می‌کند؟
در ابتدای امر یادگیری، نرم ‌افزارهای پایه ICDL به ویژه نرم افزار اکسل (جهت افزایش مهارت برای پیشبرد اهداف مدیریتی) و در سطوح بالاتر یادگیری نرم‌افزارهای آکادمیک متناسب با محیط کار مانند پایتون یا متلب (برای امور کد نویسی، شبیه سازی و پیاده سازی سیستم‌ها) را توصیه می‌کنم.

منظور شما از مهارت‌های مرتبط با رفتار سازمانی دقیقاً چیست؟
مهارت‌هایی مانند شیوه صحیح صحبت کردن، روش‌های برقراری ارتباط با افراد مختلف، نحوه برخورد با کارفرما در مصاحبه‌ها، فن بیان و … .
توصیه‌ نهایی شما برای دانشجویان چیست؟
دانشجویان عزیز، برای پیشبرد اهدافتان همیشه به دو بال علم و مهارت تکیه کنید. از افراد منفی ‌نگر دوری کنید و قدر خودتان و زمانی را که برای آموزش صرف می‌کنید حتما بدانید.