حضور فعال و هميشگی مسئولين فنی در بيمارستانها، بخش توليد يا کارخانههای تجهيرات پزشکی از الزامات اداره تجهيزات پزشکی است. در اين راستا با سر کار خانم آلاله مهرانی فر يکی از مسئولين فنی جوان و پرتلاش، مصاحبهای ترتيب داديم.
لطفا خود را برای مخاطبان ماهنامه معرفی کنيد.
آلاله مهرانی فر، کارشناس ارشد مهندسی پزشکی بيوالکتريک، مديرعامل شرکت رهپويان طب ايرمان و در حال حاضر مسئول واحد تجهيزات پزشکي بيمارستان پاستور نو مشهد هستم.
خانم مهرانی فر، چند نفر پرسنل در واحد تجهيزات پزشکی بيمارستان شما مشغول به کار هستند و آيا چارت پيشنهادی اداره کل در مورد تعداد پرسنل بر اساس تيپ دانشگاه اجرا شده است؟
واحد تجهيزات پزشکی بيمارستان پاستور نو مشهد شامل يک نفر مسئول واحد و يک کارشناس است که طبق چارت و مقررات اعلامی از طرف اداره کل است.
آيا در تمام بيمارستانها و مراکز تابعه، کارشناس تجهيزات پزشکی وجود دارند و تعداد آنها بر مبنای فرمول به ازای هر 001 تخت يک کارشناس و تکنسين است؟
بله اين مورد رعايت میشود و به ازای هر 100 تخت يک کارشناس حضور دارد ولی به نظر من اين روند بايد تغيير کند. با توجه به حجم و فشار کاری بالا نياز است تا اين ظرفيت افزايش پيدا کند. به عنوان مثال در بخشهای اصلی مانند اتاق عمل و آی سی يو نياز است که حتماً يک کارشناس مختص به آنها حضور داشته باشد.
آيا اداره تجهيزات پزشکی، در خصوص توزيع و گزينش پرسنل واحد مهندسی پزشکی مراکز تابع اقدام کرده و بر کار آنها نظارت مستقيم دارد؟
در بيمارستانهای دولتی نيروها بر اساس آزمون استخدامی، گزينش و استخدام ميشوند ولی در ساير مراکز درمانی اين گزينش بر اساس صلاحديد مديريت بيمارستان، توانايیها و رزومه شخص و با طی دورههای آزمايشی 3 الی 6 ماهه انجام میشود که متاسفانه در اکثر مراکز جذب افراد با حداقل حقوق و بدون بيمه صورت میپذيرد.
برنامههای آموزش فنی کارشناسان تجهيزات پزشکی دانشگاه با چه کيفيتی انجام میشود؟ نظر شما در اين مورد چيست؟
در سالهای گذشته اداره کل در جهت آموزش کارشناسان تجهيزات پزشکی، برنامههای آموزشی مرتب و مفيدی را برگزار میکرد و در پايان گواهیهای لازم به کارشناسان داده ميشد. اين آموزشها برای افرادی که به تازگی وارد اين حرفه در بيمارستانها شده بودند بسيار مفيد بود ولی متاسفانه اين روند در طی سه يا چهار سال اخير متوقف شده است و هيچ برنامه آموزشی از طرف اداره کل برگزار نشده است.
نظر شما در مورد ضرورت تشکيل سازمان نظام مهندسی پزشکی کشور و راهکارهای مرتبط چيست؟ تعامل شما با انجمن متخصصين تجهيزات پزشکی کشور برای دفاع از حقوق صنفی و تشکيل سازمان نظام مهندسی پزشکی کشور چگونه است؟
متاسفانه يکی از مشکلات بزرگ مهندسان پزشک، مشخص نبودن رسته کاری آنها در بيمارستانها است. مهندسان پزشک در بيمارستانها نه عضوی از کادر بالينی هستند و نه کادر اداری محسوب میشوند. با وجود تلاشهای بسياری که توسط اين عزيزان انجام میشود و در واقع به عنوان يک واحد بسيار حياتی در بيمارستان نقش آفرينی میکنند هنوز جايگاه اصلی خود را به دست نياوردهاند و مورد کم لطفی قرار ميگيرند. اين خود باعث بروز بیعدالتهای بسياری از جمله نداشتن حق آنکالی، حق اشعه، حق مسئوليت فنی، حق فنی و بسياری ديگر از مشکلات ديگر شده است. همچنين ورود افرادی از ساير رشتهها به اين حوزه کاری بدون اينکه دانش و تخصص کافی داشته باشند جای تاسف دارد و اين در حالی است که هر ساله در رشته مهندسی پزشکی فارغ التحصيلان بسياری داريم که بايد جذب بازار کار شوند. با ايجاد يک نظام مهندسی پزشکی مستقل برای پيگيری مطالبات اين قشر و قرارگرفتن مهندسی تجهيزات پزشکی در جايگاه واقعی خود میتوان شرايط مساعدتری را فراهم کرد. متاسفانه به نظر من يکي از دلايلی که هنوز اين اتفاق رخ نداده، محدود شدن برگزاری جلسات و پيگيریها به تهران است. بايد اين جلسات به ساير استانها نيز تعميم داده شود تا باعث ايجاد همدلی و همفکری و انسجام مهندسان پزشکی در سرتاسر کشور شود.
در خصوص انجمن صنفی تجهيزات پزشکی هم بايد بگويم که من از اولين روز کاری اين انجمن در آن عضو بودم ولی متاسفانه همانطور که قبلاً هم اشاره کردم صرفاً انجمنها در تهران فعال هستند و ساير مراکز چندان بازخورد مثبتی نداشتند و صرفاً محل برگزاری دورههای آموزشی و کسب درآمد بودهاند.
وضعيت و امکانات پزشکی و تجهيزات پزشکی در روستاها و شهرهای دور و نزديک استان به چه صورت است؟ استان از جهت تأمين کدام امکانات تجهيزات پزشکی با مشکل مواجه است؟
وضعيت امکانات در شهرهای کوچک و روستاها اصلاً خوب نيست و موارد زيادی است که ساختمان بيمارستان احداث شده ولی به دليل نبود امکانات و تجهيزات کافی صرفاً به عنوان يک مرکز درمانگاهی محدود از آن استفاده میشود که اين معضل به ويژه در دوران کرونا باعث مهاجرت افراد بسياری از روستاها، شهرها و حتي استانهای همجوار به مشهد شده است. در اين بين بيمارستانهای دولتی به دليل برخورداری از بودجههای دولتی اوضاع بهتری دارند ولي ساير مراکز درمانی با توجه به مشکلات مالی، توان تهيه تجهيزات لازم و کافی را ندارند و بسياری از تجهيزات آنها قديمی و فرسوده هستند. در شرايط کرونا که وجود دستگاههای حياتی مانند ونتيلاتور بسيار حائز اهميت است اين مراکز دچار مشکلات بسياری شدهاند.
با سپاس از شما و وقتی که در اختيار ما قرار داديد، اگر صحبتی به عنوان کلام آخر داريد بفرماييد.
با توجه به پيشرفت سريع تکنولوژی و اهميت وجود تجهيزات پزشکی، با وجود تمام مشکلات و کم و کاستیهايی که وجود دارد به طور قطع آيندهای روشن در انتظار اين رشته و حرفه است. همچنين توصيه من به دانشجويان عزيز اين است که پيش از ورود به بازار کار و حتی به نظرم قبل از ورود به دانشگاه، با توجه به علايق خود، يکی از گرايشها و حوزههای کاری را انتخاب کنيد و از همان ابتدای کار برای رسيدن به اهدافی که تعيين کردهايد برنامه ريزی و تلاش کنيد و يادتان باشد که در راه رسيدن به هدف بايد صبور باشيد.
دیدگاه ها