«مهشيد گيوريان» کارشناسي مهندسي پزشکي را سال 96 در دانشگاه علوم و تحقيقات تهران به پايان رساند، همان سال در مقطع ارشد اين رشته پذيرفته شد. وي از آن دسته دانش آموختگاني به شمار مي رود که به عرصه توليد و ساخت تجهيزات پزشکي علاقه مند است.
اين مهندس جوان حتي در بازه زماني خاصي با تيمي کوچک تمام تلاش خود را ميکنند که در اين عرصه خودي نشان بدهند و رويايشان را محقق کنند اما نبود حمايتها آنها را دچار مشکلاتي کرد.
با اين حال گيوريان بر اين باور است که فعاليت در حوزه فروش تجهيزات پزشکي نيز جايگاه مهم خود را دارد و در کنار انجام امور تحقيقاتي به طور جدي از سال 97 به عنوان کارشناس فروش وارد بازار کار شد.
اين مهندس پزشک جوان همچنان دغدغه حمايت از شرکت هاي توليدي و دانشبنيان را دارد و از مسئولان ميخواهد که امکانات و کارگاه هاي مورد نياز استارت آپها و شرکت هاي دانشبنيان دانشجويي را با صرف هزينه کمتر در اختيارشان بگذارد.
چه شد که اين رشته را انتخاب کرديد؟ دليل علاقه مندي و هدف از انتخاب آن چه بود؟
سالي که کنکور دادم اطلاعاتي درباره رشته مهندسي پزشکي نداشتم. چون رشته مهندسي پزشکي سال 92 و فقط در دانشگاه هاي اميرکبير و علوم و تحقيقات تهران ارائه شده بود. مهندسي پزشکي آن زمان رشته بسيار نو و تازه اي بود اما من به واسطه يکي از دوستانم با مهندسي پزشکي آشنا شدم که از اين بابت هم از او بسيار ممنونم. بعد از شناختي که توسط دوستم با اين رشته پيدا کردم، درباره اهميت و جايگاه و آينده شغلي آن در داخل و خارج از کشور تحقيق کردم و بيشتر به مهندسي پزشکي علاقه مند شدم.
زماني که وارد اين رشته شديد، آيا از نظر محتواي علمي، مهارتي و مطابقت با خواسته هايتان آن چيزي بود که انتظار داشتيد؟
وسعت و گستره اي که اين رشته دارد هميشه من را مجذوب خود کرده است. در واقع باور دارم که اگر صدها بار ديگر لازم باشد انتخابي انجام بدهم، مهندسي پزشکي گزينه اولم خواهد بود. با اين حال متاسفانه در دانشگاه، آن گونه که شايسته است به دانشجويان مهارت آموزي نمي شود. در دانشگاه ها بيشتر به جنبه تئوري پرداخته مي شود که اين امر مانع بروز و ظهور خلاقيت در دانشجويان مي شود.
لمس آنچه که آموخته مي شود لازمه ايجاد خلاقيت است. رشته مهندسي پزشکي متشکل از واحدهاي درسي بسيار متنوعي است که هرکدام دنياي جديدي را پيش روي فرد باز مي کنند. اما با وجود اهميت و تنوعي که اين رشته دارد آنچنان کارگاه هاي آموزشي موثري برگزار نمي شود. به خاطر دارم که هنگام تحصيل در مقطع کارشناسي، حتي کارگاه هاي آموزشي آزاد هم، آنقدر قوي و رضايت بخش عمل نمي کردند و اين ضعف مهارت آموزي هميشه احساس شده است.
رشته مهندسي پزشکي در ايران چه جايگاهي دارد؟
در گذشته نقش و جايگاه مهندسي پزشکي به اين ترتيب بود که شرکتي را تاسيس و نمايندگي يک برند تجهيزات پزشکي خارجي را دريافت مي کردند تا راه براي واردات کالاهاي آن برند هموار شود.
اما تحريم تجهيزات پزشکي باعث شد تا نيروي فعال مهندسي پزشکي وارد عرصه شوند و نقش آفريني کنند. نيروهاي فعال مهندسي پزشکي اين بار وارد عرصه توليد شدند تا تمرکز خود را به جاي واردات بر روي توليد داخلي بگذارند.اگر از نيروي جوان و با انگيزه در حوزه مهندسي پزشکي حمايت شود و به توانمندي و ايده هايشان بها داده شود، مي توان روزبه روز شاهد موفقيت هاي روزافزوني در عرصه تجهيزات پزشکي و مهندسي پزشکي بود.
به فرد ديگري نيز توصيه مي کنيد که براي ادامه تحصيل به سمت اين رشته برود؟ چرا؟
بله حتما زيرا رشته مهندسي پزشکي توان و پتانسيل زيادي دارد. مهندسي پزشکي هر روز در ايران و جهان بيشتر از پيش به مسير اصلي خود نزديک مي شود . اين رشته نه تنها در دانشگاه رشته اي جذاب از لحاظ واحدهاي درسي است بلکه آينده اي روشن نيز دارد.
جوانان ممتازي که هر ساله به خصوص به رشته هاي برق و مکانيک روي مي آورند، با تحصيل و تحقيق در اين رشته مي توانند به حوزه مهندسي پزشکي کمک زيادي کنند.
چه دستاوردهايي در دوران دانشجويي و پس از آن داشته ايد؟در دوره کارشناسي تجربه انجام چند پروژه تحقيقاتي در مورد فراصوت و کاربرد آن در پزشکي و رهايش دارو را داشته ام. همچنين دوره آموزشي مسئول فني را نيز گذراندم.
آيا در دوران تحصيل زمينه هايي براي ورود به بازار کار در فضاي دانشگاه يا خارج از آن برايتان فراهم شده بود؟
بله. در دوران تحصيلم در مقطع کارشناسي امکان اشتغال در زمينه فروش تجهيزات پزشکي و همچنين فعاليت در حوزه کنترل کيفي برايم فراهم شده بود. اما پروژه هاي تحقيقاتي و تحصيلي در آن بازه زماني، فرصت زيادي برايم باقي نمي گذاشت.
برخي دانشگاه ها مانند دانشگاه امام رضا(ع) چند سالي است که آموزش ها و همچنين معرفي دانشجويان براي ورود به بازار کار را انجام مي دهند. چنين چيزي براي شما در دانشگاه محل تحصيل وجود داشت؟
در اين زمينه دانشگاه اقدامات کمي انجام مي داد به طوري که چندان به چشم نمي آمد. اين اقدامات در اين حد بود که تعداد کمي از دانشجويان از طريق اساتيد خود تا حدودي وارد بازار کار و پروژه هاي مربوط به آن مي شدند.
شرايط کنوني براي ورود به بازار کار مهندسي پزشکي چگونه است؟ گنجايش لازم براي دانش آموختگان جديد را دارد؟
امروز شرايط از هر نظر هموارتر است. توليدات و شرکت هاي فعال در اين حوزه در حال رونق هستند. بيمارستان ها نياز به تعداد بيشتري متخصص مهندسي پزشک دارند. همچنين شرکت هاي مهندسي و تجهيزات پزشکي و حتي آزمايشگاهي ملزم به استخدام مسئول فني هستند. اکنون مهندسان پزشک مي توانند به راحتي در حوزه کنترل کيفي و کاليبراسيون مشغول به کار شوند و… . همه اين فرصت ها اين نويد را مي دهد که گنجايش لازم براي اين تخصص و رشته وجود دارد. البته تعداد دانشجويان و دانش آموختگان اين رشته هر ساله بيشتر مي شود و نياز است تا تدابيري براي ساماندهي و اشتغال آن ها انديشيده شود.
براي ورود به بازار کار با چه مشکلاتي دست به گريبان بوديد؟
تجربه کاري من در واقع نوعي نيازسنجي است. با در نظر گرفتن هدفي خاص آن را انتخاب کردم. ابتدا دوستان و اطرافيان مرا بابت اين انتخاب سرزنش مي کردند. اما با ادامه روند پروژه هاي تحقيقاتي ام در کنار اين حرفه و کمکي که اين حوزه به من در راستاي رسيدن به اهدافم مي کند، موجب تغيير نظر آن ها شده است.
تاکنون وارد حوزه توليد شده ايد؟
بله.
هنگام ورود به اين عرصه، با چه موانع و محدوديت هايي روبه رو شديد؟
با گروه تحقيقاتي کوچکي قصد ساخت دستگاه سونوگرافي را داشتيم. در مراحل مياني کار مطلع شديم که دستگاه لازم براي ادامه روند، در داخل کشور وجود ندارد و چون پشتوانه مناسب چه از لحاظ مالي و چه از لحاظ غيرمالي نداشتيم، نتوانستيم قطعه را به خارج از کشور فرستاده و سپس آن را تحويل بگيريم. با وجود تلاش هاي زيادي که انجام داديم، در نهايت مجبور به ترک پروسه ساخت اين دستگاه شديم.
جايگاه مهندس پزشک را در اين حيطه چگونه ارزيابي مي کنيد؟
به نظر من کار بايد متناسب با علاقه و هدف انتخاب شود. حداقل در رشته مهندسي پزشکي که بازار کار اشباع نشده اي در کشور دارد و از تنوع شغلي زيادي نيز برخوردار است، بايد اين مسئله را در نظر گرفت. درست است که عده اي تصور مي کنند کار فروش در خور يک مهندس پزشک نيست ولي تجهيزات پزشکي در حيطه کار مهندس پزشک است. چرا نبايد يک فرد متخصص در حوزه فروش نيز کار کند؟ چه بسا که اين فرد متخصص فعال در حوزه فروش بتواند ايرادهاي موجود را بهتر حل و فصل کند.
از تجارب خود در حوزه فني و آموزشي بگوييد.
از آنجايي که دوره کارآموزي خود را در بيمارستان گذراندم، حوزه فني را نيز تجربه کردم که بسيار خوب و متفاوت بود و چندان از اين حوزه دور نيستم. اما در مورد آموزش تجربه خاصي ندارم. هرچند در دانشگاه عده اي از هم رشته اي هايم وارد عرصه آموزشي شده اند و با برگزاري کارگاه هاي آموزشي يا کلاس هاي مربوط به واحدهاي درسي مشغول به کار شده اند.
اکنون وضعيت دانشگاه ها در رشته مهندسي پزشکي از نظر کيفيت و به روز بودن چگونه است؟ آيا خروجي دانشگاه ها قابليت و توانمندي لازم را دارند؟
در سال 92 اين رشته در دانشگاه هاي اندکي در سطح کشور وجود داشت، ولي اکنون دانشگاه هاي زيادي آن را پوشش مي دهند. هر دانشگاه نسبت به گذشته سعي دارد قدم بلندتري در اين مسير براي دانشجويان خود بردارد که اميدواريم اين روند با سرعت بيشتري انجام شود. کارگاه هاي آموزشي خوب و معتبري در داخل يا خارج از دانشگاه برگزار مي شود که ميتوانند کمک کننده باشد. همچنين شاهد هستيم که حالا نسبت به گذشته تعداد بيشتري از اساتيد، فارغ از محيط دانشگاه و فضاي آکادميک وارد عرصه بازار کسب وکار شده اند و به ورود دانشجويان خود به بازار کار و حتي توليد کمک مي کنند.
چقدر دانشگاه هاي علمي کاربردي مي توانند در زمينه تربيت مهندسان پزشکي موفق باشند؟
اگر حمايت لازم انجام شود دانشگاه هاي علمي کاربري مي توانند بسيار کمک کننده باشند.
بنياد نخبگان چقدر از مهندسي پزشکي، دانشجويان و فارغ التحصيلان اين رشته حمايت مي کند؟ اين حمايت ها در چه زمينه هايي است؟
گرچه اين حمايت ها از سوي بنياد نخبگان بيشتر شده است ولي هنوز با آنچه که بايد باشد، فاصله بسياري دارد. حوزه پزشکي و اصولا هر چيزي که با سلامت مردم در ارتباط است، نيازمند هزينه هاي زيادي است. هرچند که اين هزينه ها تا حد زيادي مالي هستند ولي تنها محدود به اين نوع هزينه نمي شوند.
اگر اين حمايت ها وجود ندارد، انتظار داريد که بنياد نخبگان در چه زمينه هايي چه حمايت هايي داشته باشد؟
براي نتيجه گيري هرچه بيشتر، بايد بودجه بيشتري توسط بنياد نخبگان تخصيص داده شود.
فراهم کردن فضاهاي مناسب در مکان هايي مانند پارک فناوري پرديس و امثال آن، دادن امکانات و دستگاه هاي مورد نياز به دانشجويان يا فراهم کردن راهي براي ارائه امکانات به آن ها، هموار کردن هرچه بيشتر مرحله تجاري سازي و… از جمله مواردي هستند که بايد به آن ها پرداخته شود.
به نظر شما مهم ترين چالش صنعت تجهيزات پزشکي چيست؟ اگر شما به جاي يکي از مسئولان بوديد، چه کاري انجام مي داديد؟
هم اکنون ساماندهي شرکت هاي توليدي و دانش بنيان مي تواند چالش پيشرو باشد. لازم است همزمان با کاهش سخت گيري ها براي شرکت هاي نوپا، نظارت لازم بر آن ها انجام شود. من اگر به جاي مسئولان بودم فضاهايي مانند پارک علم و فناوري در دانشگاه شريف و ساير دانشگاه هاي کشور ايجاد مي کردم تا امکانات، کارگاه ها و دستگاه هاي مورد نياز با صرف هزينه کمتر به طور واحد در اختيار استارت آپ ها و شرکت هاي دانش بنيان دانشجويي قرار بگيرد. بدين ترتيب نه تنها سازماندهي لازم محقق مي شود بلکه نظارت کافي روي آن ها وجود خواهد داشت. زماني که محصولي به اين شکل توليد مي شود بي شک با کيفيت خواهد بود و تجاري سازي آن به راحتي انجام مي شود.
دیدگاه ها