به پيشواز بهار و نوروز 1400؛ سلامت، صلح و حال خوب زمين را آرزو کنيم

دومين سالي است که زير سايه کرونا به استقبال نوروز مي‌رويم، نه تنها ما ايرانيان که همه جهانيان در معرض تهديد اين ويروس موذي قرار گرفته‌ايم. سال نو ميلادي و سال نو چيني نيز در بيم و هراس مردم از بيماري کوويد 19، به دور از تجمع و ديدارهاي فاميلي و بازارهاي شلوغ، آغاز شد. حالا جا دارد هنگام تحويل سال به جاي دعا براي اينکه حال ما خوب شود، آرزو کنيم حال دنيا خوب شود، حال سياره ما يکجا خوب شود. چرا که مسائل و مشکلات سلامت، دست‌کم وقتي پاي همه‌گيري به ميان مي‌آيد، فرامليتي و جهاني اند. کرونا يک بار ديگر ثابت کرد که ما بايد با زمين و با ساکنان آن در هر جا که باشند، مهربان باشيم و تا سايه مهرباني و صلح و دوستي ملت‌ها تحقق نيابد، انسان‌ها يک روز به دست نامرئي کرونا از پا در مي‌آيند و روز ديگر با ريزگرد و آلودگي هوا و جاي ديگر با بمب و موشک يا اين بلاي طبيعي يا آن بلاي غير طبيعي.

 چون نيک بنگريم، سرمايه‌هاي انساني بر اثر بعضي از اين بلاها که ساليان سال است واکسني براي آن‌ها پيدا نمي‌شود، بسيار بيشتر از کرونا، تلف شده‌اند.

همين يک قلم تصادفات جاده‌اي را در نظر بگيريد که سالانه حدود 20 هزار نفر فقط در ايران قرباني مي‌گيرد. در همين تهران از بابت آلودگي هوا، سالانه حدود سه هزار نفر مي‌ميرند و اگر اين رشته را بگيريم و جلو برويم،‏ مي‌رسيم به ريزگردهايي که از صحراهاي آفريقا و خاورميانه بلند مي‌شوند و بر سر مردم ما مي‌ريزند و در سيستان و بلوچستان، پشته مي‌سازند و در همين استان چه تعداد مردم که از آب آشاميدني سالم محرومند، و حتي در خوزستان که پر آب ترين استان کشور است. از اين رشته آسيب‌هاي محيط زيستي اگر بگوييم، از آثار آلودگي زباله و فاضلاب‌هاي صنعتي و خانگي بر رودخانه‌ها و آب‌هاي زيرزميني و در آستانه انقراض قرار گرفتن بعضي آبزيان، حديث‌هايي پر غصه مي‌توان گفت، اما در اين شب عيد و در آستانه نوروز و بهار و آغاز قرن جديد، برازنده نيست، اين داغ‌ها را تازه کنيم. تنها در ادامه سرآغاز اين سخن يادآور شويم که اين مسائل همه زير يک عنوان «گرمايش زمين» خلاصه مي‌شوند که نگراني از ناپايدار شدن زيست‌بوم نوع بشر و خطر انقراض انسان مي‌تواند بيت الغزل آن باشد. انتشار کربن و گازهاي گلخانه‌اي و گرمايش جو زمين، حيات همه ساکنان زمين را به چالش مي‌کشد و مرز نمي‌شناسد.

مسائل ساکنان زمين، به هم پيوسته‌اند، به همين دليل است که رئيس سازمان جهاني بهداشت و رئيس سازمان ملل متحد فرياد سر مي‌دهند که توزيع واکسن کرونا بايد جهاني و فراگير باشد.

تصاحب واکسن‌ها از سوي کشورهاي جهان اول و محروم ماندن ساکنان جهان سوم، به ريشه‌کني بيماري کوويد 19 در جهان نمي‌انجامد و جلوي انتشار مجدد و گونه‌هاي جهش يافته آن را نمي‌گيرد.

در آستانه سال نو و بهار 1400، صلح و سلامت و دوستي همه ساکنان زمين را آرزو کنيم.

                                                                                                            مدير مسئول
صائب ماکويي