از دانش آموختگان مهندسي پزشکي چه خبر؛ تعميرات عشق مي خواهد

نویسنده: سيده مينا مجابي

در اين شماره به گفتگو با مهندس سينا صادقي نشستيم. سينا صادقي در سال 1367 در يکي از محله هاي پاِيين شهر تبريز به دنيا آمد. تحصيلات مقطع ابتدايي و راهنمايي خود را در همان محله گذراند و دبيرستان را در رشته رياضي فيزيک در دبيرستان فردوسي تبريز به اتمام رساند و با شرکت در کنکور سراسري در سال 1387 در رشته هاي مهندسي معدن دانشگاه صنعتي سهند و مهندسي پزشکي دانشگاه آزاد واحد تبريز پذيرفته شد. در رشته مهندسي پزشکي گرايش بيوالکتريک در دانشگاه آزاد تبريز ( که جزو اولين ورودي هاي اين دانشگاه محسوب مي شد) به ادامه تحصيل پرداخت و در سال 1392 موفق به اخذ مدرک کارشناسي شد. پس از آن به خدمت مقدس سربازي اعزام شد و در سال 1394 درتبريز شروع به کار کرد. وي اکنون در تهران در زمينه ي تعميرات و آموزش مشغول به کار است.

 چرا رشته مهندسي پزشکي را انتخاب كرديد؟
من در رشته مهندسي معدن دانشگاه صنعتي سهند نيز پذيرفته شده بودم, اما به دليل علاقه وافري که قبل ازکنکور به اين رشته داشتم, رشته مهندسي پزشکي را انتخاب كردم تا با آن سرنوشت خود را رقم بزنم. رشته مهندسي پزشکي, رشته اي است که اگر با علاقه دنبال آن برويد، قطعا موفق خواهيد شد. چون مهندس پزشکي علاوه بر رشته مهندسي, از رشته پزشکي هم بايد سررشته داشته باشد تا بتواند با دانش و مديريت خود وصل کننده بين اين دو رشته شود، من  در همين جا اجازه مي خواهم از برادر بزرگترم دکتر ستار صادقي که راهنماي من در شناخت درست اين رشته بود، تشکر کنم.

رابطه علم و صنعت را چگونه ارزيابي مي كنيد؟
متاسفانه سيستم آموزشي کشور ما به گونه اي تدوين شده که علم موجود در دانشگاه ها فاصله زيادي از صنعت ما دارد، چرا که يک فارغ التحصيل دانشگاه به راحتي نمي تواند در صنعت ايفاي نقش کند و به آموزش هاي ديگري نياز دارد تا بتواند در صنعت گليم خود خود را از آب بيرون بکشد. البته بايد يادآور شوم که بنده در همان دوران دانشجويي در کلاس هاي سازمان فني و حرفه اي در رشته تعميرات تجهيزات بيمارستاني نام نويسي کردم و موفق به اخذ ديپلم اين رشته نيز شدم. همچنين من چندين دوره کارآموزي در شرکت ها و کارنجات توليدي تجهيزات پزشکي مختلف مانند تجهيزات احياي نوزاد (NICU)، تعميرات ماشين بيهوشي, تعميرات پالس اکسيمتر و پمپ هاي سرم و سرنگ را نيز گذراندم؛ که بدون آنها واقعا جايگاهي در صنعت نمي توانستم داشته باشم. همچنين در اين وادي تسلط به زبان انگليسي کمک فراواني كرد.
اما بايد اين نکته را بگويم که درواقع دانشجو به کسي گفته مي شود که خود دنبال دانش مي رود, پس يک دانشجو بايد نهايت  تلاش خود را براي موفقيت انجام دهد.

توصيه اي به دانشجويان اين رشته داريد؟
به عنوان برادر کوچک اين پيشنهاد را مي کنم که در زندگي سعي کنيد هدف مشخص داشته و آن را دنبال کنيد و هميشه در پي رسيدن به آن هدف باشيد و اين سخن يادمان نرود که يا راهي خواهم يافت يا راهي خواهم ساخت. قرار نيست با گرفتن اين يک مدرک تحصيلي درهمان ابتداي امر به ما بهترين شغل پيشنهاد شود, اگر فردي خود به دنبال يافتن يا ساختن راهي نباشد کسي به او راه نشان نخواهد داد. کافيست با توکل به خداوند متعال به دنبال اهدافمان برويم که خدا هم حتما کمکمان خواهدکرد.

در خصوص زمينه هاي فعاليت و سوابق کاري خود توضيح دهيد.
من قبل از وارد شدن به اين رشته در کار نجاري و کابينت سازي مشغول بودم که در دوران دانشجويي در کناردرس و دانشگاه در همين زمينه فعاليت مي کردم و اين  را مرهون زحمات پدرم هستم كه از پيشکسوتان نجاري در تبريز است و از همين جا دستانش را مي بوسم. من  اين حرفه را به عنوان يک شغل پشتيبان هميشه خواهم داشت. من همراه يکي از دوستان همکلاسي خود در ترم هفتم دانشگاه شرکتي در زمينه تجهيزات پزشکي تاسيس كرديم و کم وبيش در همان دوران هم کار مي کرديم و به مدت يک سال پس ازسربازي نيز در همان شرکت فعاليت كردم. اما به دليل کمبود تجربه و سرمايه و عدم پشتيباني مجبور به مهاجرت به تهران شدم تا در اينجا بتوانم تجربه کافي را کسب  كنم. در همين راه با مهندس نظري آشنا شدم که وي از پيشکسوتان اين رشته است  و با کمک ها و پشتيباني وي اکنون همراه وي به کار تعميرات تجهيزات پزشکي مشغول هستم. در کنار آن مبادرت به تاسيس يک مدرسه تجهيزات نيز کرده ايم تا بتوانيم حداقل کمک کوچکي به دانشجويان عزيز در پيدا کردن راهشان در اين وادي کرده باشيم. همچنين بر روي دو پروژه نيز کارمي کنيم که يکي در رابطه با کاليبراسيون دستگاه سونوگرافي است که مقاله آن در همين ماهنامه به چاپ رسيده و ديگري در رابطه ساخت نوعي دستگاه ساکشن است که نيازي به تخليه ندارد و با اتصال مستقيم آن به شبکه فاضلاب به صورت اتوماتيک تخليه خواهد شد.

در مورد تعميرات تجهيزات پزشكي هم كمي براي خوانندان ماهنامه صحبت كنيد؟
تعميرات واقعا عشق مي خواهد، زيرا در هنگام تعمير 90درصد فکر مشغول آن مي شود تا بتواني ايراد دستگاه معيوب را پيدا كني. از سوي ديگراز لحاظ اقتصادي هم در مقايسه با ديگر زمينه ها نيست. البته درتعميرات نکته ديگري هم که هست، بايد قطعات را به خوبي بشناسيم و کاربردشان را بدانيم. مثلا در اکثرتجهيزات تشخيصي لامپ به کار مي رود، لذا شناخت انواع لامپ مفيد است. به همين دلايلي که عرض کردم کمتر کسي دنبال آن مي رود، اما در حوزه دستگاه هاي سرمايه اي از لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه ترند. البته بايد  اذعان كنم که تعميرات هميشه هم سخت نيست و شايد حدود نصف تعميرات مربوط به برد پاور دستگاه باشد که رفع آن به مراتب راحت تر است. تعميرات تخصصي ترين بخش کار يک مهندس پزشکي است و در عين حال سرمايه زيادي نمي خواهد. پيشنهاد من به فارغ التحصيلان اين است كه سعي کنند تعميرات را تاحدي ياد بگيرند، زيرا تعميرات مقدار فني بودن يک مهندس را نشان مي دهد.
يک تعميرکار تجهيزات جنرال بايد علاوه بر دانستن علم الکترونيک، تسلط نسبي به مکانيک هم داشته باشد، زيرا در برخي دستگاه ها علم هيدروليک (هيدروليک از کلمه يوناني ” هيدرو ” مشتق شده است و اين کلمه به معناي جريان حرکات مايعات) و در برخي ديگر علم پنوماتيک (پنوماتيک نيز برگرفته شده از واژه يوناني “پنو”  به معني نفس يا هوا است. از فنآوري گازهاي فشرده به طور گسترده اي در صنعت استفاده مي شود و کارخانه ها از هواي فشرده براي کنترل دستگاه هاي ابزار دقيق استفاده مي کنند) نيز دخيل هستند. مثلا در يک ماشين بيهوشي کسي که با علم پنوماتيک آشنا نباشد، طبيعتا مشکلات زيادي در تعمير آن خواهد داشت و يا مثلا در يونيت دندان پزشکي علاوه بر علم پنوماتيک، علم هيدروليک نيز براي تعميرات موتورهاي هيدروليکي آن استفاده مي شود.
در پايان از اساتيد گران قدر خود دکتر هاشمي اقدم و  دکتر يثربي کمال تشکر را دارم و همچنين از زحمات مادر دلسوزم  قدرداني مي کنم و دستشانش را مي بوسم و از همسر مهربانم که در هر شرايطي در کنارم هست، سپاس گزاري مي کنم.