نویسنده: مهندس عليرضا افتخاري
الناعسگري يکي از دانش آموختگان جوان رشته مهندسي پزشکي است که از همان ابتدا زمينه کاري خود را با رشته تحصيلي اش پيوند زده است. اين متولد 1365، فرزند سوم يک خانواده پنج نفره است و در کنار تحصيل و پيش از فارغ التحصيلي به کار و نقاشي حرفه اي مي پرداخت. اکنون با گذشت پنج سال از فعاليت در حوزه مهندسي پزشکي و افزايش حجم کاري اگر مشغله اجازه دهد نقاشي را هم ادامه مي دهد. گفت و گوي خودماني مهندسي پزشکي را با اين عزيز مي خوانيد:
در چه سالي و از کدامين دانشگاه فارغ التحصيل شديد؟
من در سال 1391 در رشته مهندسي پزشکي از دانشگاه آزاد اسلامي قزوين فارغ التحصيل شدم.
با چه هدفي رشته مهندسي پزشکي را انتخاب کرديد؟
من از دوران دبيرستان علاقه فراواني به رشته پزشکي داشتم اما از آنجا که در دروس رياضي و فيزيک برتري نسبي نسبت به دروسي نظير زيست شناسي داشتم در زمينه رياضي به ادامه تحصيل پرداختم و چون تنها رشته ي مهندسي که با علم پزشکي ارتباط تنگاتنگي داشت، رشته ي مهندسي پزشکي بود، اين رشته را انتخاب كردم. جديد بودن و محبوبيت رشته از يک طرف و ديدي که از اقوام فعال در حوزه تجهيزات پزشکي کسب کرده بودم کمک کرد تا به اين رشته علاقه مند شوم. پيش از انتخاب رشته اطلاعات زيادي نسبت به مهندسي پزشکي جمع آوري کرده بودم به طوري که حتي در انتخاب گرايش در اين رشته نيز بسيار حساس بودم.
آيا اين علاقه در ادامه نيز دوام داشت؟
مفاهيم تئوري که در دانشگاه به ما آموخته مي شد برايم جالب بود.در عين حال حضور در بازار کار ديد مرا نسبت به مهندسي پزشکي تغيير داد و علاقه مرا نسبت به اين رشته چندين برابر کرد. آموزش هايي نيز که در کارخانه شرکت توسان به ما داده مي شد، در کنار کمک هاي مهندس رضايي مديرعامل اين شرکت، آموخته هاي بسياري به من منتقل نمود و و ديد مرا وسيع تر کرد که در نتيجه ي آن موجبات علاقه مندي بيشتر و پيشرفت مرا فراهم آورد.
در مورد سوابق کاري خود و كار فعلي تان توضيح دهيد.
اولين شرکتي که در آن کار کردم ،شرکت توليد تجهيزات توسان ودر بخش تجهيزات احياي نوزادان به عنوان پشتيبان فني و مهندسي و بازرس جهت سرکشي به بيمارستان ها بود.شرکت دومي که در آن به فعاليت پرداختم شرکت وستا بود که در آنجا به عنوان مسئول فروش و همچنين در بخش مقالات در حوزه تجهيزات تست و کاليبراسيون و کنترل کيفي مشغول بودم. شرکت بعدي نيز شرکت گلسان شيمي، توليد کننده تجهيزات آزمايشگاهي بود و پس از آن نيز از بهمن ماه سال 1391 با تاسيس “شرکت پيشگامان آينده ايمن” به همت و همکاري مهندس عمادالدين خاکي، در زمينه ي کنترل کيفي تجهيزات پزشکي مشغول به فعاليت هستيم.
وضعيت بازار کاري را در اين رشته چه طور مي بينيد؟
به نظر من وضعيت بازار کاري در اين رشته بسيار خوب است. حتي در برهه ي بحران اقتصادي در داخل کشور که شرايط براي تمامي رشته ها در بازار کار نامتعادل شد، به اعتقاد من تنها رشته اي که علي رغم کاهش سرعت پيشرفت زمين نخورد، حوزه تجهيزات پزشکي بود. زيرا در تمامي اين سال ها حوزه ي تجهيزات پزشکي مورد نيازاست و اين نياز هيچ گاه تمام شدني نيست. به نظر من اين رشته همچنان قادر به توسعه و پيشرفت است و به هيچ وجه به مرحله اشباع نرسيده است. به خصوص در حوزه هاي خدماتي ضعف هايي ديده مي شود و با توجه به سابقه ي حضوري که در شرکت هاي واردکننده داشتم، اعتقاد دارم حتي در بزرگ ترين شرکت ها، در زمينه ي خدمات پس از فروش نقص هايي وجود دارد.در نتيجه در اين حوزه مي توانيم توسعه داشته باشيم. همچنين در حوزه توليد و واردات تجهيزات مصرفي نيز جاي پيشرفت همواره ديده مي شود.
نظرتان در مورد توليدات داخلي چيست؟
هر دو شرکت توليد کننده اي که من در آن ها حضور داشتم بسيار خوب و با کيفيت بالا در اين حوزه مشغول به فعاليت بودند. در حال حاضر شايد نسبت به برخي کشورهاي خارجي کاستي هايي وجود داشته باشد اما کيفيت اين محصولات داخلي به حدي است که درحال حاضر در بيشتر بيمارستان هاي داخل کشور از همين تجهيزات استفاده مي شود.
ارتباط علم و صنعت را در اين رشته چگونه ارزيابي مي کنيد؟
به نظر من رابطه ي مناسبي ميان علم و صنعت در کشور ما مشاهده نمي شود. دروسي که در دانشگاه ها تدريس مي شود نياز ما را در بازار کار برطرف نمي کنند. در دانشگاه اساتيد، ما را در خصوص حضور در پروژه ها و کارهاي تحقيقاتي بسيار مورد تشويق قرار مي دادند و اگر به اين تحقيقات و مقالات در واقعيت بها داده شود مي تواند بسيار تاثيرگذار و کمک کننده باشد و در اين صورت به طور قطع مي تواند به بحث صنعتي نيز وارد شوند. بنابراين همچنان نياز به توسعه و پيشرفت در اين حوزه کاملا احساس مي شود.
چه توصيه اي براي دانش آموختگان و کساني که مي خواهند وارد اين رشته شوند داريد؟
توصيه ي من براي اين دانشجويان اين است که حتما پيش از فارغ التحصيلي شروع به کار نمايند و تنها به کارآموزي بيمارستان اکتفا نکنند زيرا به طور قطع بخش کوچکي از کار ما مهندسان پزشکي، کار در بيمارستان است. شرکت در کلاس هاي آموزشي چه در حوزه خدمات و چه در حوزه ي فروش مي تواند بسيار کمک کننده باشد.
و سخن پاياني…
افراد و فارغ التحصيلان جواني که در سن کم وارد بازار کار مي شوند ممکن است از دانش و تجربه ي بسياري برخوردار باشند. متاسفانه در کشور ما بسياري از اين افراد به دليل سن کم ناديده گرفته مي شوند و جدي تلقي نمي گردند. اميدوارم که اين سن کم تاثيري بر پيشرفت اين عزيزان نداشته باشند و جلوي پيشرفت آن ها گرفته نشود. همچنين در پايان مي بايست از پشتيباني خانواده ام به خصوص دو خواهر بزرگترم که مشوق من در تمامي زمينه ها بودند و همکار بسيار خوبم مهندس خاکي که در تمامي روزهاي دو سال اخير و لحظات سخت کاري ،با پشتکار و توانمندي فوق العاده همواره در کنارم بوده است، از صميم قلب سپاسگزاري نمايم.
دیدگاه ها