نویسنده: سيده مينا مجابي mina.mojabi20@gmail.com
پريسا رنگرز فارغ التحصيل دکتري مهندسي پزشکي گرايش بيوالکتريک از دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران در سال 1391 است. وي هم اکنون به صورت قراردادي عضو هيئت علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات بوده و قبل از آن هم در واحدهاي ديگر دانشگاه آزاد از سال 1387 به تدريس مشغول بوده است.
چرا مهندسي پزشکي؟
من براي انتخاب رشته دانشگاه، علاقه به تحصيل در رشته هاي برق، عمران و مهندسي پزشکي داشتم و بدين جهت تنها اين رشته ها را انتخاب کردم. با توجه به اين که پدرم پزشک است، تمايل داشتم رشته اي نزديک به وي انتخاب کنم. از آنجا که رشته مهندسي پزشکي در ارتباط با پزشکان و مهندسان است و نيز در راستاي ارتقاء سلامت افراد است مرا به اين رشته علاقمند مي کرد. در زمان انتخاب رشته در رابطه با وضعيت دانشگاه ها و آينده کاري آن با اساتيد اين رشته نيز مشورت کردم.
دوران تحصيل
پس از کارورزي در شرکتي مشغول به کار شدم. البته در دوران تحصيل مدتي به بيمارستان هاي فيروزآبادي و اميرالمومنين رفتم. کار کردن در شرکت مهندسي پزشکي تصميم مرا براي ادامه تحصيل در اين رشته بيشتر کرد و فهميدم که علاقه به ادامه تحصيل براي يادگيري دروس تخصصي تر و نيز انتخاب تدريس و انجام کارهاي پژوهشي براي آينده ام دارم. ترجيحم اين بود که در محيطي کار کنم که بتوانم به تحقيق بپردازم و نيز بتوانم با موضوعات و پروژه هاي جديد آشنا شوم و در آنها سهيم باشم. سپس کارشناسي ارشد را هم در دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقيقات خواندم. پس از کارشناسي ارشد به مرکز تحقيقات علوم و تکنولوژي در پزشکي دانشگاه علوم پزشکي تهران در بيمارستان امام خميني رفتم و در آنجا مشغول به کار شدم. پس از امتحان جامع دکتري بر پروژه و در عين حال تدريس متمرکز شدم و در دوران دکتري فرصت مطالعاتي را در دانشگاه رايرسون کانادا گذراندم و در آزمايشگاه تخصصي اولتراسوند مشغول به فعاليت شدم. از سال 1387 شروع به تدريس در دانشگاه آزاد کرده ام و هنوز هم تصميم دارم در اين رشته به تدريس بپردازم. زيرا پس از حدود 8 سال تدريس علاقه ام براي ادامه اين مسير همچنان پابرجا است و سعي مي کنم بتوانم در جهت پرورش دانشجويان و محققان در اين رشته نقش موثري داشته باشم. زيرا بر اين باورم که رشته مهندسي پزشکي رشته اي است که مي تواند به ارتقاي سلامت جامعه و درمان بيماري هاي انسان ها کمک کند. هر چقدر دانشجوهاي با فکر و فعال تري بتوانند در آن مهارت کسب کنند مي توانند با ايده هاي جديد کمک هاي شاياني به توسعه علم و فناوري در اين حوزه و در نهايت سلامت بشريت کنند.
زمينه هاي کاري رشته مهندسي پزشکي
فارغ التحصيلان اين رشته شايد همانند خيلي از رشته هاي ديگر با مشکل کاريابي روبرو مي شوند به ويژه اگر بخواهند تخصصي تر و حرفه اي تر کار کنند. واقعيت اين است که بسته به سطح تحصيلي و خواسته و علايق افراد به زمينه هاي مختلف کاري وضعيت بازار کارنيز متفاوت است. جذب شدن در شرکت هاي خصوصي، بيمارستان ها و يا مراکز تحقيقاتي و يا شرکت تاسيس کردن، شکل هاي مختلف بازار کار اين حوزه است. کار کردن در شرکت هاي کوچک و بزرگي که عمدتا بر فعاليت هاي بازرگاني و يا پشتيباني تجهيزات پزشکي متمرکز هستند، عمدتا راحت تر است ولي براي افرادي که قصد داشته باشند، فعاليت هاي تخصصي تر و فني تري را دنبال کنند، به دليل تعداد کم شرکت هايي که کار تحقيقاتي و توليدي مي کنند، معمولا با مشکلات بيشتري مواجه هستند. اين واقعيت هم نبايد فراموش شود که اگر افراد در دوران تحصيلشان موفق بوده باشند مي توانند با همکاري هم و ايده گيري از کشورها و افرادي که در اين زمينه پيشگامند، به فعاليت بپردازند زيرا اين رشته پتانسيل کاري بالايي دارد.
فرصت مطالعاتي
من در زماني که در دانشگاه Ryerson در کشور کانادا بودم متوجه شدم که ديد من نسبت به اولتراسوند با آنچه دانشجوهاي آنجا مي دانستند بسيار متفاوت است. من از اکثر سيستم ها و تجهيزات مختلف در حد آنچه در کتاب و مقاله خوانده و يا در بيمارستان ها و شرکت ها ديده بودم آشنا بودم. ولي آنها امکان آن را داشتند تا در هر زماني بتوانند از نزديک با تجهيزات و دستگاه هاي آزمايشگاه آشنا شده، با آنها کار کنند، ازآنها کمک بگيرند و پروژه هايشان را انجام بدهند و واقعاً يک تحقيق کاربردي انجام دهند. فکر مي کنم که اين موضوع در مورد ساير دانشجويان مهندسي پزشکي نيز اينگونه است. اگر بتوان با کمک دانشگاه چنين محيطي را براي دانشجوهايمان فراهم کنيم بسيار حائز اهميت و مفيد خواهد بود.
رابطه علم و صنعت
من فکر مي کنم که در اين رشته امکان پيشرفت زيادي وجود دارد. با توجه به آنکه تعداد مراکز تحقيقاتي در اين زمينه در ايران اندک است بايد تلاش کرد که محيط هاي تحقيقاتي زياد شود و اين تحقيقات در راستاي کاربردهاي صنعتي انجام شود. البته هم اکنون در دانشگاه ها خوشبختانه تاکيد زيادي بر تعريف طرح هاي پژوهشي و پروژه هايي است که بتواند موجب افزايش بهره وري شود و اين بسيار اميدوارکننده است، ولي واقعيت اين است که اين اتفاق هنوز به صورت کامل رخ نداده و براي رسيدن به مطلوب خيلي جاي کار دارد. يکي از موضوعات مهم اين است که بازار مهندسي پزشکي در ايران عمدتا بر واردات تجهيزات تمرکز دارد و نوآوري هاي صنعتي که عمدتا ناشي از تحقيق و توسعه در صنايع است کمتر شکل مي گيرد. اصولا محل تلاقي ارتباط دانشگاه و صنعت، در حوزه تحقيق و توسعه در نياز صنايع است و وقتي اين موضوع در صنعت ضعيف باشد ارتباط صنعت و دانشگاه نيز به خوبي شکل نخواهد گرفت. يکي از دلايل عمده اين موضوع، وجود فاصله ميان آن چيزي است که در دانشگاه تدريس مي شود و آن چيزي که در صنعت وجود دارد.
يکي ديگر از عواملي که اين ارتباط را مشکل مي کند، در اغلب موارد high-Tech بودن محصولات مهندسي پزشکي است. زيرا وقتي در مورد صنايع با تکنولوژي بالا صحبت مي کنيم معمولا هزينه هاي تحقيق و توسعه و بازدهي نتايح علمي آن، بيشتر از توان مالي و فرصت زماني بنگاه هاي اقتصادي است. پس در بسياري از موارد لازم است که مراکز تحقيقاتي با بودجه هاي عمومي کشور تشکيل و اداره شود.
زندگي خصوصي
همان طور که در ابتداي مصاحبه نيز گفتم، پدر من پزشک است و آشنايي با حوزه پزشکي از طريق ايشان يکي از مشوق هاي من براي ادامه رشته مهندسي پزشکي بود. البته گاهي تحصيل کردن به طور مداوم سخت مي شود، در اين مواقع مادر و خواهرم بودند که در اين مسير همراه من شدند. من در سال 1389 ازدواج کردم و همسرم در يکي از شرکت هاي فناوري اطلاعات در حوزه بانکداري الکترونيکي کار مي کند. او در تمامي دوران دکتري و بعد از آن همکار و همراه من بود.
اوقات فراغت
من به ورزش و کوهنوردي، ديدن فيلم، سفر و طبيعت گردي علاقه زيادي دارم و خوشبختانه بسياري از اين موارد از علايق همسرم هم است. در نتيجه همسرم و من اعتقاد داريم که اصل براي ما بايد زندگيمان باشد و بدانيم زندگي نعمتي است که در اختيار ما قرار گرفته است و براي حفظ آن بايد تلاش کنيم و هيچ بعدي از ابعاد زندگي را فداي بعد ديگر نکنيم.
زمينه کاري خانم دکتر
من از زمان فارغ التحصيلي کارشناسي، مقالات مختلفي را در کنفرانس ها و مجلات داخلي و خارجي ارائه کرده ام و حيطه پژوهشي تخصصي من در رابطه با اولتراسوند تشخيصي و درماني و پردازش سيگنال و تصوير است. در زمينه اولتراسوند تشخيصي، روش هايي که بتواند براي درمان سرطان ها و مانيتورينگ آنها استفاده شود و همين طور اثرات اين سيستم بر سيستم عصبي، بيشتر مورد علاقه و در حوزه فعاليتم است.
توصيه به دانشجويان
به عقيده من اگر چه آشنايي با محيط هاي کاري مرتبط حوزه مهندسي پزشکي، لازم است، ولي دانشجويان بهتر است تا زماني که دانشجو هستند، تمرکز خود را بر عميق تر شدن در تحصيلشان قرار دهند و مطالعات به روز خود را افزايش دهند و با مقالات جديد و کارهاي جديد آشنا شوند. براي آشنايي با امکانات و تجهيزات مربوط به رشته چه در دانشگاه و يا با حضور در مکان هايي نظير بيمارستان و شرکت ها در اوقات کارآموزي يا تعطيلات تابستاني اقدام کنند. اين شناخت بيشتر، درعين حال که منجر به تجربه کردن حس مسئوليت و مديريت فعاليتها مي شود، منجر به ديد عميق تر، تفکرات متمرکزتر، نوآوري هاي بيشتر و در نهايت رسيدن به انجام پروژه هاي بزرگ مي شود.
سخن پاياني دکتر پريسا رنگرز
دوست دارم که همه ما سعي کنيم در ابعاد مختلف زندگي هايمان متمرکز و عميق شويم، خوب تحصيل کنيم، خوب کار کنيم و در کارمان متخصص باشيم، براي زندگي خود ارزش قائل شويم و براي آن وقت بگذاريم و در نهايت شاخص هايي در ابعاد مختلف زندگيمان داشته باشيم که وقتي در مورد خود قضاوت مي کنيم با اطمينان خاطر به خودمان نمره رضايت بخش دهيم و عزت نفس خود را نگهباني کنيم.
دیدگاه ها